Cape Dory - Tennis
Γιατί; Δεν ξέρω αν είμαι πολύ χαζορομαντικός και εν δυνάμει φλώρος, αλλά το ντεμπούτο των Tennis μου άρεσε πολύ. Επηρεασμένοι σαφώς από το μπαμ της dream pop το 2010 και πατώντας στα ίχνη των Best Coast, το ανδρόγυνο από το Denver διηγείται τις περιπέτειες των ταξιδιών του, μέσα από τρίλεπτα pop διαμαντάκια. Δεν είναι ούτε επαναστατικό, ούτε κάτι που δεν θα ξανακούσουμε, αλλά το album ρουφιέται σαν χυμός μάνγκο. Cuteness overload δηλαδή στη θέση 18.
Highlights: Φυσικά το 'Pigeon' με το καταπληκτικό videoclip. Ο δίσκος μοιάζει πολύ με αυτούς τους Camera Obscura. Σου αρέσουν πολύ, αλλά δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τα καλύτερα κομμάτια, ίσως γιατί τα περισσότερα μοιάζουν μεταξύ τους. Καλύτερα λειτουργεί σαν σύνολο.
Tennis - Pigeon
#19: Dreams Come True - CANT
#20: Goodbye Bread - Ty Segall
~Gee
Ritual Union - Little Dragon
Γιατί; Επειδή είναι Σουηδοί (εγγύηση στην ηλεκτρονική μουσική) και η φωνή της Yukimi Nagano είναι τόσο ιδιαίτερη που καταφέρνει να κλέψει τα βλέμματα από ολόκληρο το δίσκο των SBTRKT με τη συμμετοχή της στο "Wildfire".
Highlights: Πέραν του ομότιτλου "Ritual Union", το εθιστικό "Brush the Heat", το "Crystalfilm" και φυσικά το "Shuffle the Dream" που φλέρταρε για λίγο με τη δόξα (;) μετά το παίξιμο του σε επεισόδιο του Gossip Girl.
Ritual Union by Little Dragon
#19: nostalgia, ULTRA - Frank Ocean
#20: Hurry Up, We're Dreaming - M83
~Jay
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου