#17

 Born This Way - Lady Gaga

Γιατί; Γιατί έτσι. Βγάλε το απαίσιο εξώφυλλο, βγάλε τις ηλίθιες εμφανίσεις της Gaga για το promotion του δίσκου, τι μένει? Ένας συμπαγής pop δίσκος που παντρεύει techno beats, hard rock κιθάρες, εκκωφαντική ερμηνεία της Germanotta και πιασάρικα ρεφρέν. Αρκετά αμφιλεγόμενος με χίλια πλεονεκτήματα και άλλα τόσα μειονεκτήματα. Κλάσης ανώτερο από τα τελευταία δείγματα της mainstream pop μουσικής, δεν είναι "ο καλύτερος δίσκος που γράφτηκε ποτέ", όπως δήλωνε φανφαρωδώς η δημιουργός του, αλλά θα μπορούσε να είναι το "Like A Prayer" αυτής της δεκαετίας. Αρκεί να μην τον πάρεις στα σοβαρά. Και τώρα πέστε να με φάτε.
Highlights: Τα ψευτογερμανικά του "Scheiβe", το βρώμικο ebm του ''Government Hooker'' και η μελαγχολική trance του "Marry The Night".






#18: Cape Dory - Tennis
#19: Dreams Come True - CANT
#20: Goodbye Bread - Ty Segall



~Gee

Let England Shake - PJ Harvey

Γιατί; Η αλήθεια είναι πως προτιμώ κατά πολύ τις μουσικές δημιουργίες της ΠεΧότα στα 90s, αλλά το "Let England Shake" είναι αναμφίβολα ένας καλοφτιαγμένος και στιβαρός πολεμικός και πολιτικός δίσκος, που μπορεί μεν να μην καταλαβαίνω γιατί έχουν πάθει όλοι στα εξωτερικά τόσο μεγάλο κοκομπλόκο με την πάρτι του, αλλά παρά ταύτα αξίζει μια θέση στην 20άδα της blogovision. Όχι μόνο επειδή η PJ καταφέρνει να ξεφεύγει από το στυλ της φτιάχνοντας ένα άλμπουμ τελείως διαφορετικό από τα υπόλοιπα της δισκογραφία της, αλλά επειδή το lyrics-centered "Let England Shake" είναι ένα εξαιρετικό πορτρέτο της πατρίδας της με έντονες τις πινελιές του αίματος που χύθηκαν για να στηθούν τα θεμέλια της.
Highlights: Αν και μου είναι δύσκολο να ξεχωρίσω τραγούδια σε αυτό το δίσκο, θα αναφέρω τα τρία που με κέρδισαν λίγο περισσότερο από τα υπόλοιπα:  "The Last Living Rose", "In the Dark Places" και "Bitter Branches".




The Last Living Rose by PJ Harvey by coolhunting



#18: Ritual Union - Little Dragon
#19: nostalgia, ULTRA - Frank Ocean
#20: Hurry Up, We're Dreaming - M83

~Jay