Cheesy, Uninspired, Love.

Σκηνοθεσία: Glenn Ficarra, John Requa
Σενάριο: Dan Fogelman
Πρωταγωνιστούν: Steve Carell, Ryan Gosling, Julianne Moore, Emma Stone, Analeigh Tipton

O Steve Carell και η Julianne Moore βρίσκονται σε ένα fancy εστιατόριο και προσπαθούν να διαλέξουν επιδόρπιο. Ο πρώτος παραέφαγε και θέλει να μοιραστεί το επιδόρπιο με τη γυναίκα του. Αυτή από την άλλη προσπαθεί να αποφασίσει τι θέλει να πάρει. Θέλει διαζύγιο. Και κάπως έτσι ξεκινάει το Crazy, Stupid, Love. Ο Carell προσπαθώντας να την κερδίσει πίσω ασχολείται ξανά με την παραμελημένη εμφάνισή του και με την βοήθεια του γοή Ryan Gosling αποκτά την χαμένη του αυτοπεποίθηση. Η πολυδιαφημισμένη δραμεντί των Glenn Ficarra και John Requa αναμενόταν με μεγάλη προσμονή λόγω του χαρισματικού καστ της και του πολλά υποσχόμενου τρέιλερ της. Εν τέλει όμως ήταν μια τεράστια απογοήτευση.

Βλέποντας την ταινία και έχοντας κατά νου ότι κόστισε το παχυλό ποσό των 50 (!) εκατομμυρίων δολαρίων, αναρωτιέσαι που στο καλό ξόδεψαν οι παραγωγοί της ταινίας τόσα λεφτά. Μα φυσικά στο all star cast που είναι και ο βασικός λόγος που τόσος κόσμος έτρεξε και θα τρέξει για να δει αυτή την ταινία. Και εκεί είναι η πρώτη απογοήτευση, όταν βλέπεις ένα τόσο ταλαντούχο καστ να αναλώνεται σε επιδερμικούς χαρακτήρες-στερεότυπα. Βέβαια όταν έχεις βάλει στην ταινία σου 8 βασικούς χαρακτήρες φυσικό επόμενο είναι κάποιους να τους φάει η μαρμάγκα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση τους τρώει όλους. Είναι πολλά τα λεφτά Άρη! Βέβαια τον Gosling δεν τον χάλασε ιδιαίτερα. Η κάμερα σα να εκσπερμάτιζε κάθε φορά που τον κάδραρε με τα κομψά και στυλάτα ρούχα και το απίστευτα σέξυ λουκ του. Έγλειψε με λύσσα το καλογυμνασμένο κορμί του ηθοποιού και ξεπέταξε τον χαρακτήρα του σαν στυμμένη λεμονόκουπα. Δεν είναι παράξενο που αυτό που σχολιάστηκε πιο έντονα κατά τα τη διάρκεια και μετά το τέλος της προβολής ήταν τα μπράτσα και οι αψεγάδιαστοι κοιλιακοί του Gosling, αφού το eye candy είναι το μόνο πράγμα που είχε να προσφέρει η ταινία. Είναι κρίμα να βλέπεις το charisma της Emma Stone να μην αξιοποιείται στο ελάχιστο με τον ρόλο κομπάρσου που της δίνεται και τους Carell και Moore να αναλαμβάνουν δευτεροκλασάτους χαρακτήρες-καρικατούρες. Η μόνη που διασώζεται από όλο αυτό το χάος είναι η Marisa Tomei που καταφέρνει να είναι η μόνη αυθεντικά αστεία παρουσία της ταινίας, στο ρόλο της πρώην αλκοολικής δασκάλας. Το ίδιο ισχύει και για την Analeigh Tipton που μπορεί να μην είναι μεγάλο όνομα αλλά ανέλαβε με χαριτωμενιά και ειλικρίνεια τον ρόλο της baby sitter που είναι ερωτευμένη με τον Carell και ταυτόχρονα αποτελεί αντικείμενο πόθου του 13χρονου γιου του.

Η δεύτερη απογοήτευση είναι το επιπόλαιο και κακογραμμένο σενάριο, κλισεδιάρικο και χαζοχαρούμενο με ελάχιστες πραγματικά αστείες στιγμές, τζούφιες ανατροπές και πολλές αξιοθαύμαστα cheesy δραματικές σκηνές. Δουλειά στο πόδι που καταλήγει στο κλασσικό χολιγουντιανό παραμυθάκι με την έξυπνη πλην όμορφη γκόμενα που κερδίζει το μωρό με το μυαλό της πρώτα και μετά με την εμφάνισή της και στη γνωστή ιστορία ζευγάρι-χωρίζει-μετά-από-χρόνια-γάμου-γιατί-έπεσε-κέρατο, χωρίς όμως να δίνει την απαραίτητη βαρύτητα στις πράξεις των ηρώων, αναλύοντας στα γρήγορα τους χαρακτήρες και τις σχέσεις τους, καταλήγοντας έτσι σε μια σούπα μεγατόνων που μοιάζει να απευθύνεται αποκλειστικά σε χαζοαμερικανικάνικο κοινό ή στα κοριτσάκια και αγοράκια που, όπως και οι σκηνοθέτες της ταινίας, ηδονίζονται κάθε φορά που εμφανίζεται ο νάρκισσος Gosling στο πανί. Είπαμε αγορίνα μου, ωραίος γκόμενος είσαι αλλά νισάφι!

Το Crazy, Stupid, Love επιβεβαιώνει κάπως τον τίτλο του. Είναι μια στεγνή φαντασίωση για αυτούς που θέλουν αλλά δεν μπορούν να πηδάνε με ρυθμούς Ryan Gosling και αυτές που ονειρεύονται ότι ξυπνάνε κάθε μέρα με έναν τέτοιο παίδαρο δίπλα τους. Ένας μη ρεαλιστικός, αρκετά ηλίθιος και ιδιαιτέρως ανέμπνευστος αχταρμάς που ούτε ευχάριστος αλλά ούτε καν διασκεδαστικός είναι. Κρίμα.

2/10