Who is afraid of the big bad wolf?

Σκηνοθεσία: Catherine Hardwicke
Σενάριο: David Johnson 
Πρωταγωνιστούν: Amanda Seyfried, Gary Oldman, Billy Burke, Virginia Madsen, Julie Christie 




Ελάχιστα βασισμένη στην ιστορία της Κοκκινοσκουφίτσας (ή τουλάχιστον έτσι θέλει να λέει), η τελευταία ταινία της Catherine Hardwicke είχε όλες τις προϋποθέσεις για να γίνει μια αξιόλογη ταινία. Ένα καστ που συνδυάζει ανερχόμενους (Amanda Seyfried) με καταξιωμένους (Julie Christie, Gary Oldman), μια καλή ιστορία, την Fever Ray στο soundtrack, έναν αξιοπρεπή προϋπολογισμό και μια σκηνοθέτιδα που από το εκπληκτικό της ξεκίνημα το 2003 με το "Thirteen" δεν είχε αδράξει ποτέ την ευκαιρία να αποδείξει ότι είναι όντως τόσο καλή στη δουλειά της όσο υποστήριζαν αρκετοί τότε. Διαφημισμένη αποκλειστικά και μόνο για τα "κατορθώματά" της στο "Twilight", έχασε για ακόμα μια φορά αυτή την ευκαιρία, αλλά αντ' αυτού απέδειξε ότι το "Thirteen" ήταν η αρχή-διαμάντι της κατά τα άλλα κατηφορικής της καριέρα, η οποία έπιασε πλέον πάτο με αυτή την παταγώδη αποτυχία εν ονόματι "Red Riding Hood".
Το "Red Riding Hood" είναι μια κακή ταινία. Δεν έχει απολύτως τίποτα αξιόλογο εκτός από τα δύο τραγούδια της Fever Ray. Πρόχειρα γραμμένο σενάριο που βρίθει από λάθη, μια πλοκή που τρέχει σε εκνευριστικό βαθμό λες και βιάζονται οι συντελεστές να γυρίσουν σπίτια τους, τελείως αναλώσιμοι χαρακτήρες χωρίς κανένα υπόβαθρο και σκηνοθεσία ψευτοεντυπωσιασμού με μια κάμερα που δε σταματάει να κινείται για περισσότερο από 5 δευτερόλεπτα κάνοντας την ταινία ανυπόφορα κουραστική. Είναι αλήθεια αξιοθαύμαστο πως μια ταινία με τέτοια θεματολογία είναι τόσο ανώδυνη. Παρά τους αμέτρητους (και αχρείαστους) σκοτωμούς, δεν νιώθεις ίχνος πόνου, θλίψης ή έστω φόβου για κανέναν από τους πρωταγωνιστές, όχι μόνο επειδή απλά δε σε νοιάζει η εξέλιξη τους, αλλά επειδή τίποτα από αυτά που βλέπεις δεν σε πείθει. Εξίσου αξιοθαύμαστο είναι το πως ένα αρκετά αξιόλογο καστ σαν και αυτό της ταινίας είναι τόσο ανέκφραστο και ερμηνευτικά ανάλατο. Μέχρι και οι βετεράνοι Christie και Oldman είναι πολύ "λίγοι".
Ένα μεγάλο κρίμα είναι η ταινία. Καμιά λογική, κανένα νόημα, κανένας λόγος ύπαρξης. Δεν προσπαθεί καν.

1/10