8.8.13

40 βαθμοί, λιώνει το κορμί


Ζέστη και όποιος αντέξει. Το καλοκαίρι στην Ελλάδα μπορεί να συνοψιστεί με τρεις λέξεις: ζέστη, ιδρώτας, καύλεςΛίγο το κρασί, λίγο το ιώδιο της θάλασσας, λίγο τα αγόρια με τα αμάνικα και τα κορίτσια με τα κοντά σορτσάκια, λίγο ο αλύπητος, μεσημεριανός ήλιος, λίγο η αφόρητη υγρασία που κάνει το δέρμα σου ένα με τα ρούχα σου, η λίμπιντο αυξάνεται ραγδαία, οι ανεμιστήρες παίρνουν φωτιά και τα κρεβάτια αναστενάζουν. 
Μιας και τα θερμόμετρα έδειξαν και φέτος 40, το metobear σας ταξιδεύει σε λάγνα κινηματογραφικά καλοκαίρια που πάνε σετάκι με τον μίνι καύσωνα τον ημερών. Και φυσικά, η ανάγνωση του συγκεκριμένου κειμένου συνδυάζεται άψογα με το τραγούδι του καλοκαιριού (γιατί το metobear στηρίζει την πχιοτική, ελληνική μουσική).


Y Tu Mama Tambien, του Alfonso Cuaron (2001)

Δύο αγόρια, μία γυναίκα και ένα αυτοκίνητο. Όταν οι κολλητοί Julio (Gael Garcia Bernal) και Tenoch (Diego Luna) γνωρίζουν σε ένα γάμο τη Luisa (Maribel Verdu), το βαρετό καλοκαίρι τους παίρνει διαφορετική τροπή, καθώς θα ξεκινήσουν ένα road trip προς αναζήτηση της πιο ονειρικής παραλίας του κόσμου, δημιούργημα της φαντασίας των δύο καυλωμένων νέων στην προσπάθειά τους να αποπλανήσουν την Luisa. Και το καταφέρνουν, ο καθένας ξεχωριστά αλλά και οι δύο μαζί. Ένα σεξουαλικό αλλά και συναισθηματικό ταξίδι ωρίμανσης, με την Luisa σε θέση δασκάλας της ζωής και του έρωτα και τους δύο κολλητούς σε θέσεις αντίζηλων εραστών που την διεκδικούν και καταλήγουν στο κρεβάτι μαζί της αφήνοντας την τελικά μόνη της, αφού την βρήκαν μεταξύ τους καλύτερα. Όπως και να χει, αυτό ήταν σίγουρα το σπουδαιότερο καλοκαίρι της ζωής τους.


Body Heat, του Lawrence Kasdan (1981)

Φωτιά και λαύρα. Ίσως ο απόλυτος εκπρόσωπος αυτού που λέμε "καυτό καλοκαίρι". Από την πρώτη κιόλας ατάκα καταλαβαίνεις ότι η ταινία θα είναι βουτηγμένη στην ακολασία. Απόλυτα αισθησιακό, το neo-noir θρίλερ του Kasdan άναψε φωτιές στις αρχές των 80s, αποτέλεσε αφετηρία για την καριέρα της Kathleen Turner και αναστατώνει μέχρι και σήμερα τα καλοκαίρια αλλά και τους χειμώνες ολονών μας. Θρυλική παραμένει μέχρι η σκηνή όπου ένας μουσκεμένος από τον ιδρώτα και ζαλισμένος από τις καύλες Ned (William Hurt) σπάει με μια καρέκλα την μπαλκονόπορτα του σπιτιού της Matty (Turner) για να διεκδικήσει το μουσκεμένο (απ' όλες τις απόψεις) κορμί της. Έπειτα καταπολεμούν τον καύσωνα βουτώντας σε μια μπανιέρα με παγωμένο νερό. Καθόλου άσχημη ιδέα.



The Paperboy, του Lee Daniels (2012)

Το trashy μελόδραμα του Daniels ήταν μία από τις μεγαλύτερες ένοχες απολαύσεις της περσινής χρονιάς και ο λόγος είναι απλός: o Zac Efron κυκλοφορεί σε όλη την ταινία σχεδόν γυμνός και η Nicole Kidman έρχεται τηλεπαθητικά σε οργασμό. Η ζέστη εκείνο το καλοκαίρι στη Φλόριντα ήταν φρικτή. Και όπως όλα τα ζεστά καλοκαίρια, έτσι κι αυτό ήταν βουτηγμένο στην ακολασία. O νεαρός και σφριγηλός Jack (Efron) ερωτεύεται την milfάρα bimbo Charlotte (Kidman), η οποία με την βοήθεια του γκέι σαδομαζοχιστή Ward (Matthew MacConaughey), αδερφό του Jack και μεγάλο φαν του ρητού "once you go black you never go back", προσπαθεί να αποδείξει ότι ο αγαπημένος της, σεξομανής, κατάδικος Hillary Van Wetter (John Cussack) δεν είναι ένοχος για τον φόνο του σερίφη της περιοχής. Και όλα αυτά με τη συνοδεία αποπνικτικής ζέστης, τρομερής υγρασίας, μουσκεμένων κορμιών και απειλητικών κροκόδειλων.


Ken Park, του Larry Clark (2002)

Φυσικά, σε μια λίστα με ταινίες για σεξ δεν θα μπορούσε να λείπει ο Larry Clark. Tο 2002 με το Ken Park έκανε ξανά το θαύμα του, ανέβασε τα θερμόμετρα στα τέρματα και έδωσε τροφή στις επιτροπές λογοκρισίας ανά την υφήλιο. Ένα ζεστό καλοκαιρινό πρωινό στη Visalia της California, ένας νεαρός skater αυτοκτονεί και οι φίλοι του το ρίχνουν στο σεξ. O σαδιστής Tate (James Ransone) αυνανίζεται δια ασφυξίας, ο Shawn (James Bullard) κερατώνει την κοπέλα του με την μητέρα της, ο Claude (Stephen Jasso) πέφτει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης από τον ομοφοβικό/κρυφογκεί πατέρα του και οι δύο τελευταίοι συμμετέχουν σε ένα τρίο μαζί με την Peaches (Tiffany Limos). Άφθονο νεανικό γυμνό, αλλά και ωμή βία σε μια ακόμη ταινία του Clark που προσπαθεί να εξερευνήσει τη νεανική σεξουαλικότητα μέσα από το πρίσμα δυσλειτουργικών οικογενειών, αυτή τη φορά κάτω από τον καυτό καλιφορνέζικο ήλιο.


37°2 le matin (aka Βetty Blue), του Jean-Jacques Beineix (1986)


Πόθος, καύλες, ηδονή, παράφορος έρωτας, χαμένα όνειρα. Ένας φίλος μου λέει ότι δεν έχει γνωρίσει ποτέ κανένα ζευγάρι που να αγαπά ο ένας τον άλλον με τόσο διαστροφικό πάθος όσο αγαπιούνται η Betty και ο Zorg στο "Betty Blue" του Beineix. H ακόρεστη λαγνεία της ψιλοpsycho Betty (Beatrice Dalle) που φαίνεται να έχει μαλώσει με τα εσώρουχα και οι ασταμάτητες καύλες του Zorg (Jean-Hugues Anglade) που κυκλοφορεί με κοφτά κοντά σορτσάκια αποδεικνύεται συνδυασμός που ανάβει φωτιές. Ξεζουμίζουν ο ένας τον άλλον με τα κορμιά τους να κολλάνε από τον ιδρώτα κάτω από τον καυτό, γαλλικό ήλιο και ζούνε έναν από τους πιο ανεξέλεγκτους κινηματογραφικούς έρωτες που έχουμε δει ποτέ. 


La ley del deseo, του Pedro Almodobar (1987)

40 βαθμοί, λιώνει το κορμί, η λύση είναι μία, βρέξε με με την μάνικα. Καύσωνας στη Μαδρίτη. Ο Pablo (Eusebio Poncela), ένας πετυχημένος, γκέι σκηνοθέτης μυεί στον έρωτα τον Antonio (Antonio Banderas), ένα ψυχάκι/stalker του. Η Tina (πρώην Tinos) αφήνει τη μάνικα του οδοκαθαριστή να καταβρέξει το κορμί της, ενώ αυτή χαϊδεύει ηδονικά το σώμα της, εξοικειωμένη πια με το γυναικείο κορμί της. Ίσως η πιο σέξυ, παθιασμένη και απενοχοποιημένη ταινία του Almodobar, με μια απόλυτα καυτή, εναρκτήρια σκηνή στην οποία ο Pablo καθοδηγεί τον Juan (Miguel Molina) σε μια σκηνή αυνανισμού στην τελευταία του ταινία, βάζοντας τον να τριφτεί πάνω σε έναν καθρέφτη και έπειτα να παρακαλάει γονατιστός για σαρκική επαφή. Αναίσχυντος, καυλωμένος Almodobar, δεν έχω καλύτερο.


Little Children, του Todd Field (2006)

Hot enough for you? Tο καλοκαίρι κουβαλάει πολλά μυστικά και το πρωταγωνιστικό δίδυμο της αριστουργηματικής ταινία του Field δεν ξεφεύγει από τα δίκτυα τους. Η Sarah (Kate Winslet) είναι παντρεμένη με έναν τσοντάκια και ο Brad (Patrick Wilson) με μια ξενέρωτη ντοκιμαντερίστρια. Σε μια απόπειρα να ξεφύγουν από τις ανιαρές ζωές τους το καυτό αυτό καλοκαίρι στα προάστια της Βοστόνης, κανονίζουν playdates για τα παιδιά τους κοντά στην πισίνα της περιοχής και εν τέλει βγάζουν τα μάτια τους στο πλυσταριό, στη σοφίτα και όπου αλλού βρουν. Έντονο, παθιασμένο σεξ με τα γυμνά κορμιά των πρωταγωνιστών να στάζουν ποτάμια ιδρώτα που όμως με τίποτα δεν ξεπλένουν τις αμαρτίες τους.


Monsters Ball, του Marc Foster (2001)


Αν και δεν τοποθετείται ποτέ ξεκάθαρα χρονικά, οι καιρικές συνθήκες δεν αφήνουν περιθώρια για αμφισβήτηση. Στην υποτιμημένη ταινία του Foster, το καλοκαίρι της Leticia (Halle Berry) πάει από το κακό στο χειρότερο. Ο δολοφόνος άντρας της οδηγείται στην ηλεκτρική καρέκλα από τον ρατσίσταρο δεσμοφύλακα Hank ενώ κάτι μέρες μετά ο παχύσαρκος γιός της χάνει τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Το συναισθηματικό ξέσπασμα της Leticia (που χάρισε και στην Berry το Όσκαρ) συνοδεύεται με μια από τις πιο καυτές, παθιασμένες και ρεαλιστικές σκηνές σεξ στην ιστορία της μεγάλης οθόνης. "Make me feel good".


Seven Year Itch, του Billy Wilder (1955) 

Κάμποσες δεκαετίες πριν βέβαια, ο κινηματογράφος ήταν ακόμη μια πιο σεμνή τέχνη, το γυμνό ήταν περιορισμένο, όχι όμως και το sexyness. Τρανή απόδειξη η πάντα αισθαντική Merilyn Monroe, που στην καυτή κομεντί του Wilder,  χρησιμοποιεί όλα τα τεχνάσματα για να αντεπεξέλθει στον καύσωνα. Αφού ο φθηνός ανεμιστήρας που αγόρασε αποδείχτηκε άχρηστος, έβαλε τα εσώρουχά της στην κατάψυξη, κόρταρε τον γείτονα με το air condition, μέχρι και τον εξαερισμό του μετρό αξιοποίησε για λίγα δευτερόλεπτα δροσιάς κάτω από τα σκέλια της. Και κάπως έτσι γεννήθηκε μια από τις πιο θρυλικές στιγμές της ποπ κουλτούρας που καθιέρωσε την Merilyn ως το μεγαλύτερο sex symbol όλων των εποχών.


Ηeat, του Paul Morrisey (1972)

Φτάσαμε τελικά στην ταινία που ενέπνευσε τούτο εδώ το αφιέρωμα. Το τελευταίο μέρος της τριλογίας των Paul Morrisey και Andy Warhol με πρωταγωνιστή το αγγελικά πλασμένο ερωτικό σύμβολο της σεξουαλικής επανάστασης και του underground αμερικάνικου σινεμά των 70s, Joe Dallesandro, αποτελεί παρωδία του "Sunset Boulevard" και λαμβάνει χώρα ένα ζεστό καλοκαίρι σε ένα motel της California. Αν και λιγότερο αποκαλυπτική από τις προηγούμενες δύο ταινίες τις τριλογίας, οι έννοιες της ζέστης και του πόθου είναι εμφανώς ενισχυμένες. Ο Dallesandro υποδύεται τον Joey Davis, ένα άνεργο πρώην παιδί-ηθοποιό που ζει στο Los Angeles ως hustler (the male version of a diva) και χρησιμοποιεί το σεξ για να χειραγωγεί τα γυναικεία πλήθη, επιβεβαιώνοντας για ακόμη μια φορά το star quality του ηθοποιού, η λαγνεία του οποίου θα μπορούσε άνετα να ανταγωνιστεί αντίστοιχα καυτά, καλοκαιρινά sex symbols της εποχής, όπως ο Marlon Brando στο "A Streetcar Named Desire" και ο Paul Newman στο "The Long, Hot Summer". 

2 σχόλια:

  1. Ο κώλος στο gif του Ken Park κουνιέται στο ρυθμό του καλοκαιρινού πχιοτικού τραγουδιού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ήταν όλα προσχεδιασμένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή