Yo ho, yo ho, a pirate's life for me!

Σκηνοθεσία: Rob Marshall
Σενάριο: Ted Elliot, Terry Rossio
Πρωταγωνιστούν: Johnny Depp, Penelope Cruz, Geoffrey Rush, Ian McShane





Επέστρεψαν στην μεγάλη οθόνη οι Πειρατές της Καραϊβικής, μια σειρά ταινιών που στην αρχή όλα έδειχναν πως θα τελείωνε σαν τριλογία, αλλά τελικά η τεράστια εισπρακτική επιτυχία (δεύτερη πιο πετυχημένη τριλογία στην ιστορία των box office μετά τον Άρχοντα των Δακτυλιδιών, με συνολικά έξοδα που ξεπερνάνε τα 2,5 δις δολάρια) άλλαξε τα δεδομένα τελικά - ήδη ετοιμάζεται η 5η ταινία και είναι πολύ πιθανό να υπάρξει και 6η. "Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides" λοιπόν, με τον Johnny Depp να επιστρέφει στο ρόλο που εκτόξευσε την καριέρα του και του χάρισε μέχρι και την πρώτη οσκαρική του υποψηφιότητα. Αυτή τη φορά χωρίς το ζεύγος Will και Elizabeth (Orlando Bloom, Keira Knightley), ο Jack Sparrow μπλέκει σε νέες περιπέτειες όταν συναντά την Angelica (Penelope Cruz), πρώην ερωμένη του, καταλήγει αιχμάλωτος του φοβερού και τρομερού κουρσάρου Blackbeard (Ian McShane) και αναγκάζεται να βρει την Πηγή της Αιώνιας Νεότητας για να σώσει τον Blackbeard από τον one-legged man (Geoffrey Rush) ο οποίος κατά τον θρύλο θα είναι αυτός που θα τον σκοτώσει.
Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται ενδιαφέροντα, αλλά το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι τόσο εντυπωσιακό όσο περιμέναμε, ή τουλάχιστον τόσο εντυπωσιακό και διασκεδαστικό όσο οι πρώτες τρεις ταινίες της σειράς. Αν και η είδηση ότι ο σκηνοθέτης της καινούργιας ταινίας (στη θέση του Gore Vebrinski) θα είναι ο Rob Marshall χαροποίησε αρκετό κόσμο, τελικά αποδείχτηκε ότι αυτός ο άνθρωπος, μετά το καταπληκτικό "Chicago" του που ήταν και η αρχή της κινηματογραφικής του καριέρας, ότι πιάνει το κάνει σα τα μούτρα του. Κατάφερε να κάνει τις γκέισες να φαίνονται βαρετές ("Memoirs of a Geisha"), πήρε ένα allstar καστ για εγγυημένη επιτυχία ("Nine") και παρέδωσε ένα άνευρο μιούζικαλ και τώρα, πήρε μια από τις πιο fun κινηματογραφικές σειρές και την έκανε μπάχαλο. Η ταινία μπορεί να μην είναι κακή αλλά έχει πολλά να ζηλέψει από τις προηγούμενες τρεις. Γιατί εκεί που στις προηγούμενες ταινίες της σειράς χόρταινε το μάτι σου, εδώ τίποτα δε σε πείθει ιδιαίτερα. Οι μάχες είναι εντελώς άνευρες, μη πρωτότυπες και σε ένα μεγάλο ποσοστό fillers. Το σενάριο είναι αχταρμάς, δεν έχει αρχή, μέση και τέλος, ενώ του λείπει και η ίντριγκα που ήταν χαρακτηριστικό της τριλογίας. Όσον αφορά το καστ, είναι κρίμα να προσλαμβάνεις δύο καταληκτικούς ηθοποιούς και να μην τους αξιοποιείς στο έπακρο. Αναφέρομαι στον McShane, που ενώ ήταν εξαιρετικά πειστικός στο ρόλο του, δεν του δόθηκε η απαραίτητη βαρύτητα, καθώς επίσης και στον Rush, που η onscreen εμφάνιση του ήταν αισθητά και αδικαιολόγητα μειωμένη. Από την άλλη ο Depp επαναλαμβανόταν επικίνδυνα χωρίς να βγάζει τόσο γέλιο όσο θα μπορούσε (και όσο θα έπρεπε). Παράπονό μου είναι επίσης ότι της λείπει το υπερθέαμα. Γιατί όσο εντυπωσιακές και αν ήταν οι γοργόνες, δεν συγκρίνεται με τις προηγούμενες υπερπαραγωγές. 
Άμα την δει κανείς συνολικά δεν είναι κακή ταινία, απλά δεν αξιοποίησε στο έπακρο το καστ και τα λεφτά που είχε στη διάθεση της. Δεν ξέρω πως θα την αντιμετώπιζα αν ήταν παρθένο έργο και όχι αποτέλεσμα μιας ήδη επιτυχημένης τριλογίας, αλλά επειδή η σύγκριση με τα προηγούμενα μέρη είναι αναπόφευκτη, ας πω απλά ότι είναι μια ταινία φτωχή σε περιεχόμενο και θέαμα.

5/10