Σκηνοθεσία:
Mikael HåfströmΣενάριο: Michael Petroni (Βασισμένο στο βιβλίο του Matt Baglio)
Πρωταγωνιστούν:
Anthony Hopkins, Colin O' Donoghue Caran, Alice BragaΕίμαι αρκετά μεγάλος fan των θρίλερ. Αυτό που λένε horror films, ειδικά αυτά που ασχολούνται με φαντάσματα, τάφους, στοιχειωμένα διάφορα, εκκλησίες, διαβόλους κτλ. Οπότε, μόλις έμαθα για το "The Rite", ξετρελάθηκα. Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα (έτσι, για να φρεσκάρετε τα αγγλικά σας) η ιστορία είναι σχετικά απλή: Μαθητευόμενος ιερέας (Colin O' Donoghue) παρακολουθεί μαθήματα εξορκισμών, η πίστη του είναι όμως κλονισμένη και τον στέλνουν για 'ιδιαίτερα' με έναν "ανορθόδοξο" εξορκιστή (Anthony Hopkins).
Σαν storyline ακούγεται ενδιαφέρον. Θα μπορούσε να βγει ένα πολύ καλό σενάριο από την ιδέα, αντιθέτως όμως, βγήκε μια αρκετά προβλέψιμη ιστορία, η οποία δεν κατάφερε να ξεφύγει από τα κλισέ περί εξορκισμών. Όποιοι έχετε δει το "The Last Excorcism" και το "The Exorcism of Emily Rose" θα παρατηρήσετε πολλές ομοιότητες, ενώ η σύγκριση με τον original "Εξορκιστή" του 1973 είναι αναπόφευκτη, παρά την προσπάθεια του σεναριογράφου να την αποφύγει ("What did you expect?" λέει σε κάποιο σημείο o Hopkins. "Spinning heads and pea soup?"). Το σενάριο, γενικά, απευθύνεται σε περιορισμένο κοινό, που ψαρώνει με κεριά και ανάποδους σταυρούς, και οι ανατροπές είναι είτε προβλέψιμες, είτε αδιάφορες. Αυτό είναι και το κύριο πρόβλημα της ταινίας και των κριτικών, οι οποίοι την έκραξαν.
Με ένα τέτοιο, μέτριο προς κακό, σενάριο όμως, ο Mikael Håfström (fuck, σιχαίνομαι τους τόνους στα Σουηδικά ονόματα) μας δίνει ένα αρκετά επιβλητικό θρίλερ, μετά το αρκετά καλό "1408". Αρχικά, μια συγκλονιστική εναρκτήρια σκηνή, που σε προδιαθέτει για μεγαλεία. Στη συνέχεια, κρότοι, τρομακτικά πλάσματα που κάνουν "μπου", απότομες αλλαγές στις σκηνές, φωνές από το υπερπέραν, σκοτεινά σοκάκια και μια αγχωτική ατμόσφαιρα που σε κρατά σε εκγρήγορση μέχρι κάποιο σημείο. Μέσα σε όλα αυτά βάλε και την ερμηνεία του Anthony Hopkins, ο οποίος είναι γεννημένος μάλλον για τέτοιους ρόλους. Μπορεί να μην πλησιάζει τις μεγάλες του ερμηνείες, αλλά υποστήριζε το χαρακτήρα του περίεργου εξορκιστή μια χαρά, σε αντίθεση με τον Colin O' Donoghue, που είχε σε όλη την ταινία την ίδια τώρα-πού-πάω-κύριε-σκηνοθέτα-μου έκφραση.
Το βασικό πρόβλημα της ταινίας είναι το σενάριο. Είναι απλοϊκό, αρκετά κλισαρισμένο και δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Κάπου στα μισά της ταινίας έχεις προβλέψει και συνέχεια και τέλος, αν είσαι λίγο υποψιασμένος. Βέβαια, ας μην ζητάμε πολλά. Hollywood είναι και για τα μέτρα του, είναι μια αρκετά καλή ταινία τρόμου, η οποία δεν παίρνει ούτε η ίδια τον εαυτό της στα σοβαρά. Κάτι ήξερε τελικά ο Friedkin με τo "spinning heads and pea soup".
6/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου