Hype: Prepare the Red Carpet

Είμαστε δέκα μέρες μακριά από την φετινή τελετή απονομής των Όσκαρ και παρότι υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι φέτος δεν θα παραμερίσω το διάβασμα για να κάνω αφιέρωμα-σεντόνι στα πολυαγαπημένα μου βραβεία, εννοείται πως τελικά αγνόησα παντελώς τον καλό μαθητή που κρύβω (πολύ βαθιά) μέσα μου. Τα Όσκαρ επιστρέφουν φέτος ανανεωμένα, με νέο μασωνικό logo, την Ellen ξανά παρουσιάστρια και ένα τρέιλερ που μας προϊδεάζει για μια άκρως μουσικοχορευτική (=βαρετή) τελετή απονομής. Η μαύρη αλήθεια είναι ότι έχουμε χρόνια να απολαύσουμε τελετή απονομής Όσκαρ και ο μόνος λόγος που ελπίζω ότι φέτος ίσως η μοίρα μας αλλάξει είναι επειδή υπάρχουν αρκετά ενδεχόμενα για αναστατώσεις / ευτράπελα. Πάνε χρόνια από την τελευταία φορά που η οσκαρική κούρσα είχε τόσο ενδιαφέρον όσο η φετινή. Πότε ήταν η τελευταία φορά που θυμάσαι να είναι ανοιχτή η μάχη για τα Όσκαρ; Με μια μικρή αναδρομή, θα έλεγα ότι μάλλον το 2003 (τότε με τον Πιανίστα, το Chicago και το Gangs of New York) ήταν η τελευταία φορά που το σκηνικό ήταν τόσο ρευστό. Σίγουρα, όπως κάθε χρονιά, έτσι και φέτος κάποιες κατηγορίες έχουν κλείσει εδώ και καιρό, αλλά σε αρκετές από τις βασικές κατηγορίες υπάρχουν πολλά περιθώρια για να γίνει κάποια αναστάτωση.

Καλύτερη Α' Αντρική Ερμηνεία

Μην γελιέσαι. Ο Matthew McConaughey δεν είναι το απόλυτο φαβορί της φετινής σεζόν. Ναι, οι πιθανότητες είναι με το μέρος του: η λογική λέει ότι άμα πάρεις τη Χρυσή Σφαίρα και το SAG, το Oscar είναι μόνο ένα βήμα μακριά. Άμα επίσης πρωταγωνιστείς στην πιο πολυσυζητημένη σειρά της χρονιάς (το "True Detectives" του ΗΒΟ) τότε οι πιθανότητές σου αυξάνονται. Πόσο μάλλον αν είσαι ένας παγκοσμίως αναγνωρίσιμος και αγαπημένος ηθοποιός που επί χρόνια αναλωνόταν σε εμπορικές μπούρδες και επιτέλους αποφάσισε να πάρει την καριέρα του στα σοβαρά (αυτό μου θυμίζει την περίπτωση του Mickey Rourke, ο οποίος, oops, έχασε - δίκαια - το Όσκαρ από τον Sean Penn). Η ταινία σου δε είναι υποψήφια σε πολλές βασικές κατηγορίες παρότι κανείς δεν το περίμενε (μοντάζ και σενάριο, για ποιο λόγο Ακαδημία;), έχει ευαίσθητο θέμα και εσύ μπήκες στη διαδικασία της ολικής μεταμόρφωσης, χάνοντας δυο ντουζίνες κιλά για να μπεις στο πετσί του ρόλου. Όλα φωνάζουν Όσκαρ. Και ναι, τα προγνωστικά λένε ότι θα το πάρει. Μέχρι και εμείς πιστεύουμε ότι μάλλον θα το πάρει. Μάλλον. 

Θα είναι μέγα λάθος να μην υπολογίσει όμως κάποιος τη δυναμική πορεία του Leonardo DiCaprio στην φετινή κούρσα. Μπορεί στα βραβεία να μην τα έχει πάει καλά (έχασε κιόλας το BAFTA τις προάλλες, σε μια κατηγορία που δεν είχε καν αντιμέτωπο τον McConaughey) αλλά παραμένει η (όχι και τόσο) "σιωπηλή" δύναμη που θα μπορούσε άνετα να ταράξει τα νερά στις 2 του Μάρτη. Όχι μόνο επειδή δίνει την καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του αλλά και μια από τις πιο συναρπαστικές ερμηνείες που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια σε μικρή ή μεγάλη οθόνη. Σκέτο αγρίμι. Ο Leonardo DiCaprio είναι από αυτές τις περιπτώσεις ηθοποιών που η Ακαδημία έχει "αδικήσει" αρκετές φορές στο παρελθόν, είτε μη βραβεύοντας, ή μην δίνοντας του καν υποψηφιότητα για ορισμένες από τις πιο πολυσυζητημένες ερμηνείες της χρονιάς, με πιο πρόσφατο παράδειγμα το περσινό "Django Unchained". Και φέτος είναι η ιδανική ευκαιρία για την Ακαδημία να "right its wrongs" που λένε κι εδώ στα ξένα. Θα είναι σίγουρα μεγάλο και δύσκολο βήμα για τους ψηφοφόρους: η ταινία προκάλεσε πολλές αντιδράσεις για τις ασύστολες βωμολοχίες της, την κατάχρηση ναρκωτικών ουσιών από τους πρωταγωνιστές της και την "αποθέωση της άσωτης ζωής" όπως πολλοί (λάθος) ανάγνωσαν. Επίσης, πρόκειται για ένα ρόλο τρομερά αβανταδόρικο αλλά και απίστευτα αντιπαθητικό. Τα μέλη της Ακαδημίας δυσκολεύονται να ψηφίσουν χαρακτήρες τους οποίους δεν θαυμάζουν ή με τους οποίους δεν συμπάσχουν. Παρ' όλ' αυτά, το επιχείρημα παραμένει: μιλάμε για την πιο σπουδαία ερμηνεία της χρονιάς, από έναν από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς της γενιάς μας. Μια ερμηνεία που, εδώ που τα λέμε, έχει διαφημιστεί φέτος όσο καμία άλλη. Ο Leo προωθεί την ταινία όπου βρεθεί και σταθεί, διαφημιστικά της οποίας μπορεί να βρει κανείς σε κάθε λογής site, με όλα να βάζουν την ερμηνεία του DiCaprio σε πρώτο πλάνο. Άμα οι διαφημιστικές καμπάνιες κατάφεραν να δώσουν Όσκαρ στην Gwyneth Paltrow, τόσο σίγουρα μπορούν να βοηθήσουν και τον Leo.

Όσον αφορά στους τρεις υπόλοιπους υποψήφιους, πολλοί λένε ότι ο Bruce Dern θα το πάρει ως βραβείο "συνολικής συνεισφοράς", για όλες αυτές τις ερμηνείες του παρελθόντος για τις οποίες δεν ήταν καν υποψήφιος. Δες λίγο τους νικητές τα τελευταία χρόνια και πες μου πότε ακριβώς έγινε αυτό. Ούτε η Riva το κατάφερε πέρυσι, ούτε ο Langella το 2008, ούτε καν ο Murray το 2003.
Ο Chiwetel, είναι αναμφισβήτητα συναρπαστικός, πήρε και το BAFTA, αλλά ένα BAFTA δεν φέρνει την άνοιξη, εκτός και αν η Ακαδημία αρχίσει να ψηφίζει το 12 Years a Slave σε κάθε πιθανή κατηγορία, γιατί έτσι κι αλλιώς θα πρέπει να του δώσει κάτι ακόμα άμα σκοπεύει να το βραβεύσει στην κατηγορία της Καλύτερης Ταινίας. Για τον Bale δεν θα μιλήσω καν, θα πρέπει να είναι ευχαριστημένος που είναι υποψήφιος.

Καλύτερη Α' Γυναικεία Ερμηνεία

Αυτό το βραβείο φωνάζει Cate Blanchett από χιλιόμετρα. Όχι μόνο επειδή η Cate έχει πάρει ότι βραβείο Α' Γυναικείας Ερμηνείας υπάρχει εκεί έξω, αλλά και επειδή είναι αναμφισβήτητα η καλύτερη της πεντάδας. Είναι μια θεότητα, αριστοκρατική παρουσία αλλά ταυτόχρονα γήινη, γενικά ανεπανάληπτη, τι να λέμε τώρα. Δεν έχει καν ανταγωνισμό! Ή ίσως, λίγο. Και μάλιστα από εκεί που δεν το περίμενε κανείς 2 μήνες πριν, όταν ακουγόντουσαν τα πρώτα στοιχήματα για τα Όσκαρ. Γιατί ναι, η Judi Dench και η Sandra Bullock είναι καταπληκτικές αλλά ότι hype δημιουργήθηκε γύρω από το όνομά τους κόπασε μετά την πρώτη εβδομάδα προβολής της εκάστοτε ταινίας, η Meryl Streep απορούμε ακόμα γιατί βρίσκεται εδώ (δηλαδή οκ, καλή ήταν - όπως πάντα - αλλά ίδια μανιέρα, μην τρελαινόμαστε), αλλά η Amy! Αχ αυτή η Amy!
Αλήθεια πότε έγινε ΤΟΣΟ σέξυ η Amy Adams; Φταίνε τα ράσα και τα πριγκιπικά φορέματα της Disney που δεν το είχαμε παρατηρήσει νωρίτερα; Ακόμα και όσοι δεν εκτίμησαν ιδιαίτερα το hot mess που ακούσει στο όνομα American Hustle, παραλήρησαν μπροστά στη σαρωτική ερμηνεία - φωτιά της Adams, που κλέβει με άνεση την παράσταση στο κατά βάση διασκεδαστικό, αλλά κατά τόπους υστερικό δημιούργημα του David O. Russell. Η μαύρη αλήθεια είναι ότι η Amy Adams πρέπει να πάρει κάποια στιγμή Όσκαρ - αυτή είναι ήδη η 5η υποψηφιότητά της, σε μια κινηματογραφική καριέρα που με το ζόρι μετρά έντεκα χρόνια. Φέτος όμως μοιάζει σχεδόν απίθανο να γίνει κάτι τέτοιο και ουσιαστικά, ο μόνος λόγος που το συζητάμε είναι επειδή μερικοί (άσχετοι) υποστηρίζουν ότι το σκάνδαλο που (ξανα)ξέσπασε γύρω από τον Woody Allen μπορεί να κοστίσει στην Cate Blanchett το Όσκαρ. Βλακείες. Σκάνδαλα γύρω από τις παιδεραστικές τάσεις του Allen ακούγονται εδώ και χρόνια, αυτό όμως δεν σταμάτησε την Ακαδημία από το να δώσει στον Allen ένα βραβείο και άλλες επτά υποψηφιότητες την τελευταία 20ετία, όπως επίσης και να τον καλέσει το 2002 για να παρουσιάσει αφιέρωμα γύρω από τη Νέα Υόρκη, λίγους μήνες μετά την 11/9. Επίσης μην ξεχνάμε ότι τα Όσκαρ έχουν βραβεύσει και τον αυτοεξόριστο Polanski, ο οποίος ήτανε κατάδικος για βιασμό ανηλίκου. The Oscars don't give a fuck. Η μόνη περίπτωση να το πάρει η Adams είναι άμα τελικά η Ακαδημία κινηθεί προς την πλευρά του American Hustle και το υπερψηφίσει σε αρκετές κατηγορίες για να υποστηρίξει την νίκη στην μεγάλη, αυτή της Καλύτερης Ταινίας.

Καλύτερη Β΄ Γυναικεία Ερμηνεία

Άμα πέρυσι αποδιδόταν δικαιοσύνη στον Α' Γυναικείο και το έπαιρνε η Jessica Chastain, τώρα θα μιλούσαμε για σίγουρη νίκη της Jennifer Lawrence. Αφού όμως η Jennifer το πήρε πέρυσι, οι πιθανότητες του να κερδίσει δεύτερη χρονιά σερί είναι μικρές. Στην τελική μιλάμε για τα Όσκαρ, όχι για τις Χρυσές Σφαίρες. Έτσι λοιπόν ανοίγει ο δρόμος για τις υπόλοιπες 4 υποψήφιες.
Αφού λοιπόν αποκλείσουμε με τυπικές διαδικασίες τις τρεις από τις τέσσερις (η Julia Roberts δεν έχει καμία τύχη, η Sally Hawkins θα πρέπε να πανηγυρίζει που είναι υποψήφια - αν και τις το χρωστούσαν από το Happy-Go-Lucky -, και η June Squiib, παρότι εξαιρετική, είναι αρκετά άσημη για μια τέτοια διάκριση) ας μιλήσουμε για το καινούργιο άστρο του Hollywood, την Lupita Nyong'o. A star is born, όπως είπε και ο Steve McQueen στα BAFTA. Η πρωτοεμφανιζόμενη Nyong'o κατάφερε να κλέψει την παράσταση μέσα σε ένα μεγάλο καστ γνωστών ηθοποιών, το ίντερνετ την αγαπά, θεωρείται ένα από τα hottest fashion icons των ημερών, είναι αξιολάτρευτη και βγάζει και καλούς ευχαριστήριους λόγους. Το γεγονός ότι είναι τόσο νέα ακόμη στο χώρο θα λειτουργούσε κατά της υπό άλλες συνθήκες, αλλά ελλείψει ανταγωνισμού (πόσο φτωχή χρονιά για γυναικείους ρόλους), καλά θα κάνει να ξεκινήσει να ετοιμάζει έναν καλό λόγο και για τα Όσκαρ.

Καλύτερη Β' Αντρική Ερμηνεία

Είναι αλήθεια ο κόσμος έτοιμος για έναν βραβευμένο με Όσκαρ Jared Leto; Γιατί εγώ προσωπικά δεν είμαι καθόλου. Το παιδί μια χαρά ηθοποιός είναι, μην λέμε ότι θέλουμε, αλλά ρε Ακαδημία, τον έχεις αντιμέτωπο με Michael Fassbender και Jonah Hill, έκαστος στο απόγειο της καριέρας του, και θα διαλέξεις το πιτσιρίκι από του 30 Seconds on Mars; Κρίμα. Πιθανό upset ακούγεται τελευταία ότι θα μπορούσε να είναι ο πρωτοεμφανιζόμενος Barkhad Abdi που πήρε το BAFTA. Μπα. Άμα δεν το πάρει ο Leto, πιο πιθανό το βλέπω να γίνεται καμιά τρέλα με τον Bradley Cooper, έτσι, για να μην φύγει όλο το καστ του American Hustle αβράβευτο. Ναι, ούτε εμένα με πείθει ιδιαίτερα αυτό το επιχείρημα. Γενικά πάντως, άμα δεν το πάρει ο Leto, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Μόνο ο καημένος ο Hill δεν έχει καμιά ελπίδα. Τον αγνόησαν οι πάντες φέτος και είναι αλήθεια κρίμα γιατί δίνει ρεσιτάλ.

Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων

Να πω την μαύρη αλήθεια, από όλες τις υποψηφιότητες έχω δει μονάχα το Frozen, το οποίο μάλλον θα το πάρει, αν και δεν θα καταλάβω ποτέ γιατί έχει ξετρελαθεί τόσος κόσμος μαζί του, έχουμε ξαναδεί την ίδια ιστορία 100.000 φορές. Βέβαια, όταν έχεις απέναντί σου έναν Miyazaki με μια ταινία (The Wind Rises) που πολλοί έχουν χαρακτηρίσει μέχρι και "καλύτερη της καριέρας του", με πιάνουν τα γέλια όταν σκέφτομαι ότι, άμα είναι όντως η καλύτερη ταινία της καριέρας του, και το "Frozen" πάρει τελικά το Όσκαρ, τότε θα θεωρείται αναλογικά καλύτερο από το "Spirited Away" και το "Princess Mononoke". Εχμ. Όχι.

Καλύτερη Διεύθυνση Φωτογραφίας

Μόνο δύο από τις υποψήφιες ταινίες σε τούτη εδώ την κατηγορίας είναι υποψήφιες και στην Καλύτερη Ταινία (Gravity και Nebraska, αν και μεταξύ μας, το ασπρόμαυρο της δεύτερης ήταν το μεγαλύτερο κακό της - αλήθεια, για πιο λόγο αγαπητέ Payne διάλεξες να κάνεις αυτή την ταινία ασπρόμαυρη, ποτέ δεν θα καταλάβω - άμα συνεχιστεί αυτή η εμμονή με το ασπρόμαυρο, η Ακαδημία θα αναγκαστεί να χωρίσει ξανά την κατηγορία αυτή σε "Έγχρωμη Φωτογραφία" και "Ασπρόμαυρη Φωτογραφία" όπως έκανε μέχρι τα 60s). Εν πάση περιπτώσει, για δες που υπάρχει τουλάχιστον μια κατηγορία στην οποία η Ακαδημία νοιάζεται να τιμήσει όντως αυτούς που έχουν κάνει την καλύτερη δουλειά στον τομέα τους. Αν και θα ήταν η ιδανική κατηγορία για να κερδίσει κάτι αυτό το άμοιρο το Inside Llewyn Davis, δεν θα το καταφέρει γιατί φυσικά και το αξίζει με τα μπούνια ο Lubezki, ο οποίος έχει φτάσει στην πηγή πέντε φορές στο παρελθόν χωρίς να πιει νερό και φέτος δεν το χάνει ο κόσμος να χαλάσει. Άσε που έτσι κι αλλιώς, η παράδοση των τελευταίων χρόνων θέλει την ταινία που θα σηκώσει το εν λόγο βραβείο να είναι τριών διαστάσεων και το Gravity είναι η μόνη 3D ταινία της κατηγορίας, και τέλος πάντων, το αξίζει.

Καλύτερα Κοστούμια / Σκηνικά

Χωρίς αμφιβολία, η καλύτερη δουλειά και στις δύο αυτές κατηγορίες έγινε στο Great Gatsby και ο μόνος λόγος που ίσως δεν πάρει και τα δύο από αυτά είναι κυρίως επειδή η Ακαδημία μάλλον θα θελήσει να υποστηρίξει σε κάποια τεχνική κατηγορία δύο από τους μεγάλους της contenders, το 12 Years a Slave και το American Hustle. Πέρυσι, η πιο wtf βράβευση (αν όχι η μόνη) ήταν αυτή του Lincoln για τα Σκηνικά. Θα μπορούσε να γίνει κάτι παραπλήσιο με το 12 Years a Slave. Εναλλακτικά, τα Σκηνικά πάνε στο Great Gatsby και τα κοστούμια στο American Hustle, προς τιμήν των ντεκολτέ της Amy Adams.

Σκηνοθεσία

Alfonso Cuaron. Κανένας ανταγωνισμός. Ο άνθρωπος διδάσκει σινεμά, τι να λέμε τώρα. Επίσης έχει πάρει ότι βραβείο Σκηνοθεσίας υπάρχει εκεί έξω. To πιο σίγουρο βραβείο της σεζόν. Δεν θα το χάσει ούτε σε παράλληλο σύμπαν.

Μοντάζ

Άι πες μου εσύ τι κάνει εδώ το Dallas Buyers Club. Μα καλά, κανείς εκεί στην Ακαδημία δεν είδε το Rush; Επίσης, 12 Years a Slave αντί για Wolf of Wall Street; Εν πάσι περιπτώσει, τα περισσότερα τεχνικά βραβεία θα πάνε φέτος στο Gravity και αυτό θα είναι ένα λογικά ακόμα από αυτά. Βέβαια, το Captain Phillips τσέπωσε το αντίστοιχο βραβείο στο βραβεία του Σωματείου Μοντέρ, οπότε παραμονεύει στη γωνία.

Kαλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία

Μεταξύ μας, είναι σχεδόν απίθανο να κάνεις πρόγνωση σε αυτή την κατηγορία και παρότι όλοι λένε ότι η μάχη θα δοθεί ανάμεσα στο Great Beauty και το The Hunt (με το πρώτο να έχει το προβάδισμα), το The Broken Circle Breakdown θα μπορούσε άνετα να κάνει την έκπληξη. Στην τελική, πρόκειται για μια ταινία που τα βάζει με τον Bush, εκθειάζει (αν και εν τέλει ποδοπατάει) το american dream και έχει για μουσική υπόκρουση bluegrass.

Μακιγιάζ

Dallas Buyers Club, όχι επειδή έχει γίνει τρομερή δουλειά στον συγκεκριμένο τομέα. Προσωπικά αδυνατώ να καταλάβω τι κάνει σε αυτή την κατηγορία ενώ λείπουν το Hobbit και το American Hustle. Παρ' όλ' αυτά, ο μεγαλύτερος αντίπαλος του DBC αυτή τη στιγμή είναι η ταινία των Jackass και παρότι θα ήθελα αλήθεια πάρα μα πάρα πολύ να δω μια τέτοια βράβευση, οι πιθανότητες να γίνει κάτι τέτοιο είναι τρομερά μικρές.

Ήχος / Μοντάζ Ήχου

Τώρα να σας πω ότι δεν έχω ιδέα; Δεν έχω. Όπως επίσης νομίζω ότι δεν έχουν ιδέα ούτε τα μέλη της Ακαδημίας όταν ψηφίζουν σε αυτές τις κατηγορίες, γι' αυτό το πιο πιθανό είναι να τσεκάρουν Gravity και εδώ. Ένα από τα δύο θα πάει σίγουρα εκεί, το άλλο μάλλον στον Captain Phillips για να μην φύγει με άδεια χέρια. Ή στο Hobbit! Μακάρι να πάει στο Hobbit!

Οπτικά Εφέ

Ασχέτως του αν πρόκειται για την καλύτερη δουλειά της χρονιάς ή όχι, η Ακαδημία, όταν έχει την ευκαιρία, δεν θα σταματήσει ποτέ να δίνει το βραβείο αυτό στην πιο "σοβαρή" ταινία της κατηγορίας. Και αυτή φέτος είναι φυσικά το Gravity. Το δεύτερο πιο σίγουρο βραβείο της σεζόν.

Μουσική

Gravity. Φαντάζομαι. Είναι κάπως αδύναμη αυτή η κατηγορία φέτος ή είναι ιδέα μου; Αν είναι να μην το πάρει το Gravity, ας το πάρει o Οwen Pallett για το Her, γιατί είναι χαριτωμένο και ταλαντούχο αγόρι. Βέβαια, ο Desplat του Philomena και ο Newman του Saving Mr. Banks έχουν ήδη φάει άκυρο 5 και 11 φορές αντίστοιχα, οπότε μπορεί να τους θυμηθούν φέτος, ποτέ δεν ξέρεις.

Τραγούδι

Τι αστεία κατηγορία, αλήθεια. Κανένα νόημα ύπαρξης. Ούτε τα ίδια τα μέλη της Ακαδημίας δεν την παίρνουν στα σοβαρά. Και είχαμε και αυτή την ανεκδιήγητη υποψηφιότητα του "Alone Yet Not Alone" φέτος, που έφαγε τη θέση της Lana Del Rey, για να αποκλειστεί λίγες μέρες αργότερα από την Ακαδημία, όταν ανακάλυψε ότι ο στιχουργός του τραγουδιού και πρώην διευθυντής της Ακαδημίας έστελνε προσωπικά email στους ψηφοφόρους ζητώντας την υποστήριξή τους. Τώρα λοιπόν που δεν έχει Lana η κατηγορία, δεν έχω ιδέα ποιος μπορεί να το πάρει. Θα ήθελα, φυσικά, να δω την Karen O να σηκώνει Όσκαρ, αλλά οι U2 είναι σίγουρα πιο μεγάλο όνομα (αν και τρομερά αντιπαθητικοί, να τα λέμε αυτά), η Disney έχει πάντα πιθανότητες σε αυτή την κατηγορία, αλλά λόγω του μεγάλου comeback του Pharrell με τους Daft Punk, θα δώσω ένα μικρό προβάδισμα στο Despicable Me 2.

Καλύτερο Διασκευασμένο Σενάριο

Σε έναν ιδανικό κόσμο, το βραβείο αυτό θα πήγαινε στο Before Midnight. Αλλά επειδή δεν ζούμε σε έναν ιδανικό κόσμο, το βραβείο αυτό θα πάει στο 12 Years a Slave. Γιατί; Επειδή όλο και κάτι πρέπει να μαζέψει για να πάρει το μεγάλο βραβείο. Στο πρόσφατο παρελθόν των Όσκαρ (δηλαδή τις τελευταίες δυο-τρεις δεκαετίες) καμία ταινία δεν έχει πάρει το μεγάλο βραβείο χωρίς τουλάχιστον άλλες δύο βραβεύσεις. Και επειδή κατά πάσα πιθανότητα το 12 Years a Slave θα φύγει από την απονομή των Όσκαρ με το βραβείο της Καλύτερης Ταινίας, θα επικρατήσει κι εδώ για να σιγοντάρει το μεγάλο βραβείο. Μεταξύ μας, ακόμα και το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας να χάσει το 12 Years a Slave, εδώ δεν έχει κάποιον ιδιαίτερα μεγάλο ανταγωνισμό. Ναι οκ, το Captain Phillips πήρε το WGA (το 12YaS δεν ήταν eligible εκεί), ο Terrence Winter έχει πάρει μια χούφτα βραβεία από τις ενώσεις κριτικών και το Philomena πήρε το BAFTA, αλλά στα σενάρια οι ψηφοφόροι δείχνουν συνήθως την προτίμησή τους σε πιο αβανταδόρικα θέματα με έντονο κοινωνικό υπόβαθρο και νομίζω πως άμα βάλεις δίπλα δίπλα την σκλαβιά, την πειρατεία, τα συζυγικά καυγαδάκια, τη διαφθορά και το "Πάμε Πακέτο", η σκλαβιά έχει προφανώς το προβάδισμα. Αλλά όπως και στις περισσότερες κατηγορίες φέτος, δεν βάζω και το χέρι μου στη φωτιά!

Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο

To Her του Spike Jonze προβάλλεται ως φαβορί και δίκαια, καθώς η λέξη "πρωτότυπο" δεν ταιριάζει καλύτερα σε καμία άλλη από τις υποψήφιες σε αυτή την κατηγορία ταινίες. Επίσης έχει κερδίσει σχεδόν ότι βραβείο Σεναρίου κυκλοφορεί εκεί έξω και είναι ίσως η ομορφότερη, πιο ανθρώπινη και συναισθηματική ταινία της φετινής οσκαρικής κούρσας. ΑΛΛΑ. Δεν θα ήταν αλήθεια η ιδανική ευκαιρία να πάρει ο David O. Russell το πρώτο του Όσκαρ; Πέρυσι το Silver Linings Playbook ήταν από τις ταινίες που συγκέντρωσαν τις περισσότερες υποψηφιότητες στα Όσκαρ. Ταινία, Σκηνοθεσία, Σενάριο, όλες οι ερμηνευτικές κατηγορίες και Μοντάζ. Το ίδιο έγινε και φέτος με το American Hustle + κάποιες τεχνικές κατηγορίες. Η Ακαδημία αγαπάει τόσο πολύ τις ταινίες του O. Russell που έδωσε υποψηφιότητα μέχρι και στον Bale, παρά την πληθώρα εξαιρετικών πρώτων αντρικών ρόλων φέτος, όπως έδωσε πέρυσι υποψηφιότητα στην Jacki Weaver για μια ερμηνεία-γλάστρα. Καθώς το American Hustle δεν προβλέπεται να κερδίσει κανένα μεγάλο ερμηνευτικό βραβείο, μια νίκη εδώ μοιάζει ιδανική. Άντε, μπας και τελειώσουμε μια και έξω με αυτόν τον αδικαιολόγητα παράφορα έρωτα του θείου Όσκαρ με τον David O. Russell.

Καλύτερη Ταινία

American Hustle, Gravity ή 12 Years a Slave; Ιδού η απορία. Όλα δείχνουν πως η νίκη θα παιχτεί ανάμεσα σε αυτές τις τρεις ταινίες, αν και μάλλον μία έχει ένα κάποιο προβάδισμα. Ας τις πιάσουμε με τη σειρά. Αρχικά το Gravity, μία από τις πιο εμπορικές ταινίες της χρονιάς και συνάμα από τις πιο έντονες κινηματογραφικές εμπειρίες που έχει ζήσει άνθρωπος μέσα σε κινηματογραφική αίθουσα την τελευταία δεκαετία. Ειλικρινά, άμα δεν το έχετε ήδη δει σε 3D στο σινεμά, είτε τρέξτε όσο (/άμα) ακόμα προβάλλεται ή μην το δείτε ποτέ, δεν έχει νόημα. Αν και οι τεχνικές του αρετές είναι αναμφισβήτητες (και γι' αυτό θα συγκεντρώσει τα περισσότερα βραβεία στη φετινή τελετή, ακόμα και αν δεν σηκώσει το μεγάλο βραβείο), μοιάζει πολύ δύσκολο (αν και όχι αδιανόητο) να δώσει η Ακαδημία βραβείο Καλύτερης Ταινίας σε ένα έργο το οποίο έχει μόνο δύο άτομα στο καστ και το οποίο βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στο οπτικό κομμάτι της κινηματογραφικής τέχνης. Από την άλλη, προσωπικά την θεωρώ την καλύτερη ταινία της τριπλέτας, αλλά στην τελική, τι σημασία έχει τι πιστεύω εγώ; Καμία.

Μετά έχουμε το American Hustle. Υπέρλαμπρο καστ, πιασάρικο θέμα, στυλιστικά αγαπημένη εποχή και ένας σκηνοθέτης που το Χόλιγουντ για κάποιον λόγο λατρεύει. It has the word "Oscar" written all over it. Βέβαια, μεταξύ μας, το American Hustle, παρότι διασκεδαστικό, είναι κάπως σαχλό και άκομψο και το hype του ξεφουσκώνει με την ίδια ταχύτητα που φουσκώνει αυτό του Wolf of Wall Street. Δεν θα προκαλέσει τρομερή αναστάτωση η βράβευση του, αλλά μεταξύ μας, δε νομίζω ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο. Μπορεί να πληρεί όλες τις προδιαγραφές για τη μεγάλη νίκη, αλλά το white guilt των Αμερικάνων παραμένει τεράστιο, πράγμα που δίνει ελαφρύ προβάδισμα στο 12 Years a Slave. Tα μέλη της Ακαδημίας αρέσκονται να ψηφίζουν ταινίες όταν ξέρουν ότι η νίκη τους θα γράψει ιστορία (η νίκη του Crash αντί του Brokeback Mountain ήταν ένα μικρό ατόπημα) και το 12 Years a Slave είναι σίγουρα μια τέτοια ταινία. Σχεδόν ολοκληρωτικά μαύρο καστ, μαύρος σκηνοθέτης και σεναριογράφος, λένε την ιστορία της σκλαβιάς από την μεριά των σκλάβων και όχι των πολιτικά ευαισθητοποιημένων λευκών. Είναι πρωτοπόρα ταινία, σκληρή αλλά και δύσκολη για τα δεδομένα των Όσκαρ. Το 12 Years a Slave δεν είναι μια απόλυτα ακαδημαϊκή ταινία. Ο McQueen δεν έγινε γνωστός για τη συμβατική του αφήγηση και κινηματογράφηση - το προσωπικό στυλ του Βρετανού σκηνοθέτη σίγουρα θα δυσκολέψει κάποια από τα μέλη της Ακαδημίας. Γι' αυτό και δεν πρόκειται για το αδιαφιλονίκητο φαβορί. Είναι όμως η ταινία με το πιο στιβαρό θέμα (μια από τις μόλις τρεις ταινίες που ασχολούνται φέτος με δύσκολα κοινωνικά ζητήματα - μαζί με το Dallas Buyers Club και το Philomena) και αυτό λέει πολλά. Εκτός και αν είναι φέτος ακόμη μια χρονιά Chicago (aka American Hustle).

Μεταξύ μας βέβαια, το βραβείο πρέπει να το πάρει είτε το Her είτε το Wolf of Wall Street. Φιλάκια και καλή τελετή! Peace out.