Μπορεί φέτος να μην παρεβρεθούμε στο αιωνίως αγαπημένο μας κινηματογραφικό φεστιβάλ, μιας και μας έφαγαν η ξενιτιά και οι εφημερίες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χαζεύουμε μανιωδώς το πρόγραμμα και τα παραλειπόμενα του 54ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, σημειώνοντας σε ποιες προβολές θα πηγαίναμε και πως θα περνούσαμε τις μέρες μας το δεκαήμερο από τη 1 μέχρι τις 10 του Νοέμβρη στο φεστιβαλικό λιμάνι της πόλης. Θα αφήσουμε ωστόσο ασχολίαστη την αφίσα της φετινής διοργάνωσης, η οποία μοιάζει με template picture επιφάνειας εργασίας των Windows. Τόσο μεγάλη έμπνευση. To επίσημο site του Φεστιβάλ, αντιθέτως, είναι εξαιρετικό. Πάμε τώρα στο ζουμί:
ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ
ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ
Από τις 14 ταινίες του φετινού Διεθνές Διαγωνιστικού τμήματος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ξεχωρίσαμε τις εξής τρεις (δες τις υπόλοιπες αναλυτικά εδώ):
Bluebird, του Lance Edmands
Υπόθεση: Η κοινότητα του παγωμένου Μέιν ταράσσεται όταν ένα παιδί ξεμένει τη νύχτα στο σχολικό λεωφορείο.
Φεστιβάλ/Βραβεία: Οικουμενικό βραβείο και βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας (για το σύνολο των ηθοποιών) στο Φεστιβάλ του Καρλόβι Βάρι
Γιατί να την δω: Για τo πρωταγωνιστικό της καστ, που περιλαμβάνει μεγάλα τηλεοπτικά ονόματα όπως αυτό του John Slattery (Mad Men), της Margo Martindale (Justified, The Americans), του Adam Driver (Girls) και της Amy Morton (Boss). Επίσης ο Lance Edmands ήταν βοηθός παραγωγός στο "The Wire", όχι ότι αυτό λέει πολλά για τις σκηνοθετικές του δυνατότητες αλλά τουλάχιστον φαίνεται ωραίο στη βιογραφικό του.
Trailer
Η αιώνια επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά, της Ελίνας Ψύκου
Υπόθεση: Βετεράνος τηλεοπτικός παρουσιαστής (Χρήστος Στέργιογλου) βλέπει το κασέ και την τηλεθέαση του να πέφτει και αποφασίζει να σκηνοθετήσει την απαγωγή του.
Φεστιβάλ/Βραβεία: Συμμετοχή στα Φεστιβάλ του Βερολίνου, Τορόντο, Λονδίνου και Κάρλοβι Βάρι
Γιατί να την δω: Το Variety συμπεριέλαβε την Ψύκου στο αφιέρωμά του με τους 10 πιο υποσχόμενους σκηνοθέτες της εποχής μας και στην τελική ποιοι είμαστε εμείς που θα αμφισβητήσουμε το Variety!
La Jaula de Oro, του Diego Quemada-Diez
Υπόθεση: Το οδοιπορικό έφηβων μεταναστών από τη Γουατεμάλα προς τις Η.Π.Α.
Φεστιβάλ/Βραβεία: Βραβείο Νέου Ταλέντου (για το σύνολο του καστ) στο τμήμα "Ένα Κάποιο Βλέμμα" του Φεστιβάλ των Καννών, συμμετοχή στα Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι και Λονδίνου
Γιατί να την δω: O Quemada-Diez έχει μεγάλη προϋπηρεσία ως διευθυντής παραγωγής/οπερατέρ σε πολλές χολιγουντιανές παραγωγές (όπως τα "21 Grams" και "Constant Gardener), έχει πάρει και ειδικό Heritage Award από την Ένωση Διευθυντών Φωτογραφίας Αμερικής, το παιδί όμως απ' ότι φαίνεται είχε πάντα όνειρο να γίνει σκηνοθέτης και αφού έκανε πολλές χαμαλοδουλειές τελικά τα κατάφερε (και μάλιστα αποσπώντας πολύ θετικά σχόλια). Μόνο και γι' αυτό αξίζει να του δώσεις μια ευκαιρία.
Για την ιστορία, πρόεδρος της κριτικής επιτροπής θα είναι φέτος ο Alexander Payne (ανεβάζοντας κάπως το γόητρο του ΦΚΘ στα εξωτερικά) με τους Scott Foundas, Ada Solomon, Edouard Waintrop και Κωνσταντίνο Βήτα να τον πλαισιώνουν.
ΤΑΙΝΙΕΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΚΑΙ ΛΗΞΗΣ
Τιμή και δόξα, φέτος το ΦΚΘ θα υποδεχθεί τον Jim Jarmusch και τον Alexander Payne, οι οποίοι θα παρουσιάσουν τις καινούργιες τους ταινίες. Για φέτος, μετά από τρία χρόνια, οι ταινίες έναρξης και λήξης έχουν και δεύτερη ημερομηνία προβολής οπότε το σινεφίλ κοινό θα έχει την ευκαιρία να της απολαύσει ακόμα και αν δεν καταφέρει να καβατζώσει πρόσκληση για τις τελετές έναρξης και λήξης.
Only Lovers Left Alive, του Jim Jarmusch
Υπόθεση: To love story δύο βαμπίρ και του αιώνιου ερωτά τους.
Φεστιβάλ/Βραβεία: Συμμετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών, του Τορόντο, της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου
Γιατί να την δω: Tilda Swinton, Tom Hiddleston, Mia Wasikowska, John Hurt και Anton Yelchin σε ταινία με βαμπίρ σκηνοθετημένη από τον Jim Jarmusch. Τι άλλο θες;
Nebraska, του Alexander Payne
Υπόθεση: Ένας ηλικιωμένος πατέρας (Bruce Dern) ξεκινάει ένα ταξίδι από τη (Χάνα) Μοντάνα στη Νεμπράσκα με τον αποξενωμένο γιο του (Will Forte, ή αλλιώς o περήφανος drag queen σύζυγος της Jenna Maroney.
Φεστιβάλ/Βραβεία: Βραβείο Αντρικής Ερμηνείας στις Κάννες (Bruce Dern), συμμετοχή στα Φεστιβάλ Λονδίνου, Σικάγου και Νέας Υόρκης
Γιατί να την δω: Πέραν από τον προφανή λόγο (είναι, ξερω γω, ταινία του Alexander Payne), βαδίζει με μεγάλη ταχύτητα προς τα Όσκαρ και είναι πάντα καλό να είσαι από νωρίς ενημερωμένος για να έχεις άποψη και να το παίζεις έξυπνος
ΑΝΟΙΧΤΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ
Tom a la ferme, του Xavier Dolan
Υπόθεση: Ο Tom (Xavier Dolan) πηγαίνει στην κηδεία του εραστή του και συνειδητοποιεί ότι κανείς δεν έχει ιδέα ποιος είναι και ποια ήταν η σχέση του με τον αποθανόντα. Ουπς.
Φεστιβάλ/Βραβεία: Βραβείο FIPRESCI στο Φεστιβάλ Βενετίας, συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Τορόντο
Γιατί να την δω: Δεν χρειάζονται πολλοί λόγοι για να δει κανείς μια ταινία του παιδιού-θαύματος Xavier Dolan αλλά ακόμα και αν δεν είσαι μεγάλος φαν των προηγούμενων δουλειών του μάθε ότι οι κριτικές είναι πιο θετικές από άλλες φορές + δεν γράφει ο ίδιος το σενάριο της ταινίας, πράγμα επίσης θετικό καθώς είναι γεγονός πως το μεγαλύτερο πρόβλημα των ταινιών του ήταν πάντα τα δικά του υπερφιλόδοξα σενάρια.
Like father, like son, του Hirokazu Koreeda
Υπόθεση: O Ryota (Masaharu Gukuyama) ανακαλύπτει ότι ο βιολογικός γιος του είχε ανταλαχθεί με ένα άλλο μωρό αμέσως μετά τη γέννηση του.
Φεστιβάλ/Βραβεία: Μεγάλο Βραβείο Επιτροπής και Οικουμενικό Βραβείο στο Φεστιβάλ των Καννών, συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Τορόντο, του Λονδίνου και του Κάρλοβι Βάρι
Γιατί να την δω: Γιατί είσαι εξίσου μαζοχιστής/ια με εμένα και γουστάρεις να βλέπεις επίτηδες ταινίες που θα σε ρίξουν εγγυημένα σε κατάθλιψη.
Ida, του Pawel Pawlikowski
Υπόθεση: Η Anna (Agata Trzebuchowska) και η Wanda (Agat Kulesza) ανακαλύπτουν ότι είναι Εβραίες και προσπαθούν να ξεσκεπάσουν την αληθινή, τραγική ιστορία της οικογένειας του.
Φεστιβάλ/Βραβεία: Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ του Λονδίνου, βραβείο FIPRESCI στο Φεστιβάλ του Τορόντο
Γιατί να την δω: O Pawlikowski είχε κερδίσει 4 (!!) βραβεία στο ΦΚΘ του 2000 με το "Last Resort", είναι κάτοχος 2 BAFTA, το "Ida" ήταν μια από τις πιο πολυσυζητημένες ταινίες του φετινού Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λονδίνου και ακούγεται ότι μάλλον είναι η καλύτερη ταινία της καριέρας του.
Night Moves, της Kelly Reichardt
Υπόθεση: Τρεις οικολόγοι αποφασίζουν να ανατινάξουν ένα φράγμα που ευθύνεται για την περιβαλλοντική καταστροφή της περιοχής.
Φεστιβάλ/Βραβεία: Συμμετοχή στα Φεστιβάλ Βενετίας, Τορόντο και Λονδίνου
Γιατί να την δω: Αρχικά, πρόκειται για την μόνη ταινία του φετινού προγράμματος που έχει χολιγουντιανούς πρωταγωνιστές (Jesse Eisenberg, Dakota Fanning, Peter Sarsgaard), αλλά άμα αυτή σου φαίνεται πολύ επιφανειακή δικαιολογία, δες το για την Kelly Reichardt μια από "τις πιο οξυδερκείς φωνές του ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά".
Hide your smiling faces, του Daniel Patrick Carbone
Υπόθεση: Δύο ανήλικα αδέρφια προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον μυστηριώδη θάνατο ενός φίλου τους.
Φεστιβάλ/Βραβεία: Συμμετοχή στα Φεστιβάλ Βερολίνου, Τράιμπεκα και Λονδίνου
Γιατί να την δω: Αφενός γιατί οι coming of age ταινίες είναι εγγυημένα (τουλάχιστον) καλές και αφετέρου γιατί είναι πρακτικά αδύνατο όταν φέρνεις παιδιά αντιμέτωπα με τη σκληρή πραγματικότητα της ζωής και του θανάτου να έχεις κακό αποτέλεσμα.
Venus in fur, του Roman Polanski
Υπόθεση: Μια ηθοποιός (Emmanuel Seigner) προσπαθεί να αποδείξει σε έναν πετυχημένο σκηνοθέτη (Mathieu Amalric) ότι είναι η ιδανική πρωταγωνίστρια της επόμενης παράστασής του. Βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό έργο.
Φεστιβάλ/Βραβεία: Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ των Καννών
Γιατί να την δω: Αν και το γεγονός ότι η ταινία δεν προχώρησε καθόλου μετά τις Κάννες δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό, η επιστροφή του Polanski στην σκηνοθετική καρέκλα είναι από μόνη της καλός λόγος για να την δεις.
Eastern Boys, του Robin Campillo
Υπόθεση: Ένας μεσήλικας άντρας (Olivier Rambourdin) ερωτεύεται αλλοδαπό πόρνο (Kirill Emelyanov), μπλέκεται στα δίχτυα του και πέφτει στην παγίδα του.
Φεστιβάλ/Βραβεία: Βραβείο Venice Horizons στο Φεστιβάλ Βενετίας, συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Τορόντο και του Λονδίνου
Γιατί να την δω: Ο Campillo ήταν ο σεναριογράφος και μοντέρ του υποψήφιου για Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας και βραβευμένο με Χρυσό Φοίνικα "Entre les murs", έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο εννιά χρόνια πριν με το "Les revenants" που συμμετείχε στο ΦΚΘ του 2004 + το στόρι φαίνεται ενδιαφέρον και τα πρώτα σχόλια είναι πολύ θετικά.
Grand Central, της Rebecca Zlotowski
Υπόθεση: Ταλαίπωρος μετανάστης (Tahar Rahim) δουλεύει στη συντήρηση πυρηνικού αντιδραστήρα και ερωτεύεται την αρραβωνιαστικιά συνεργάτη του (Lea Seydoux).
Φεστιβάλ/Βραβεία: Συμμετοχή στο τμήμα "Ένα Κάποιο Βλέμμα" του Φεστιβάλ των Καννών
Γιατί να την δω: Ο Tahar Rahim είναι αυτός ο (τότε άγνωστος) ηθοποιάκος που σου σήκωσε την τρίχα κάγκελο με την ερμηνεία του στο "Α Prophet" του Jacques Audiard. Η Lea Seydoux είναι το έταιρον ήμισυ της Adele Exarchopoulos στο "Blue Is The Warmest Colour". Άμα δε νοιάζεσαι γι' αυτά, σημείωσε ότι είναι και οι δύο ωραία γκομενάκια και κάνουν πολύ σεξ στην ταινία.
The Selfish Giant, της Clio Barnard
Υπόθεση: Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Oscar Wilde, αφηγείται την ιστορία δύο εφήβων που μπλέκονται σε κύκλωμα κλοπής χαλκού.
Φεστιβάλ/Βραβεία: Βραβείο "Europa Cinemas" στο Φεστιβάλ των Καννών. Συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Τορόντο και του Λονδίνου.
Γιατί να την δω: Επειδή δεν έκλαψες αρκετά με το "Like father, like son" και χρειάζεσαι μια δεύτερη δόση. + είναι πολύ δύσκολο να βρεις μια κακή κριτική για τούτη εδώ την ταινία.
Miss Violence, του Αλέξανδρου Αβρανά
Υπόθεση: Η 11χρονη Αγγελική αυτοκτονεί με το χαμόγελο στα χείλη. Η οικογένειά της επιμένει ότι ήταν ατύχημα.
Φεστιβάλ/Βραβεία: Βραβείο Σκηνοθεσίας και Αντρικής Ερμηνείας (Θέμης Πάνου) στο Φεστιβάλ Βενετίας, συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Τορόντο
Γιατί να την δω: Ντάξει, μπορεί να έχουμε μιλήσει άπειρες φορές για το πόσο ρηχό και δήθεν θεωρούμε το πρώτο φιλμ του Αβρανά, το οποίο είχε κερδίσει πέντε βραβεία "ποιότητας" το 2008 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκη (μεταξύ των οποίων και αυτό της καλύτερης ταινίας) και δεν βρήκε (φυσικά) ποτέ έπειτα διανομή στην Ελλάδα, αλλά όπως και να 'χει, δύο βραβεία στη Βενετία είναι καλό σημάδι ότι ο Αβρανάς (μάλλον) ωρίμασε.
ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ
Σύγχρονος Αργεντίνικος κινηματογράφος
Το ΦΚΘ κάνει tribute στο σύγχρονο αργεντίνικο κινηματογράφο παρουσιάζοντας 7 πρόσφατες (αν και όχι ιδιαίτερα αξιόλογες) κινηματογραφικές παραγωγές από νέους Αργεντίνιους σκηνοθέτες. Από αυτές ξεχωρίσαμε το "Los duenos" των πρωτοεμφανιζόμενων Ezequiel Radusky και Agustin Toscano και το "Hawaii" του Marco Berger. Το πρώτο επικεντρώνεται σε μια οικογένεια υπηρετών οι οποίοι κλέβουν τις ζωές των αφεντικών τους όταν αυτοί λείπουν από το σπίτι και απέσπασε ειδική μνεία στην Εβδομάδα Κριτικής στο Φεστιβάλ των Καννών. Το δεύτερο είναι από τον σκηνοθέτη που κέρδισε πρόπερσι το Teddy Award στη Berlinale και απεικονίζει (κλασσικά) το ειδύλλιο δύο αντρών ένα καυτό καλοκαίρι στην εξωτική Αρχεντίνα.
20 χρόνια Ματιές στα Βαλκάνια
To τμήμα "Ματιές στα Βαλκάνια" γιορτάζει φέτος τα 20 χρόνια του και κάνει μια αναδρομή στις σπουδαιότερες ταινίες που έχει φιλοξενήσει στο πρόγραμμά του. Ανάμεσα σε αυτές το πολυβραβευμένο "The Death of Mr. Lazarescu" του Cristi Puiu, το "The Town", η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του μεγάλου Τούρκου σκηνοθέτη Nuri Bilge Ceylan και το βραβευμένο με Χρυσή Άρκτο "Esma's Secret" της Jasmila Zbanic.
Φυσικά, από το πρόγραμμα δεν θα λείψουν οι σύγχρονες βαλκανικές παραγωγές με πρώτη και καλύτερη την καινούργια ταινία του πολυβραβευμένου στις Κάννες, Ρουμάνου σκηνοθέτη Corneliu Porumboiu, με το περίεργο όνομα (φάση "δεν μπορώ να αποφασίσω πως να ονομάσω την ταινία μου οπότε της δίνω δύο ονόματα) "When evening falls in Bucharest or Metabolism", που περιστρέφεται γύρω από την εκτός πλατό σχέση ενός σκηνοθέτη με την πρωταγωνίστρια της τελευταίας του ταινίας. Στα highlights και το "Thou Gild'st the Even", η μελοδραματική ταινία φαντασίας του Onur Unlu με φόντο την επαρχιώτικη Τουρκία και μια ομάδα από αθάνατους, τηλεκινητικούς ανθρώπους που σταματάνε τον χρόνο και περνάνε μέσα από τοίχους, στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Alain Guiraudie
To 54o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης συστήνει στο κοινό του το έργο του Γάλλου σκηνοθέτη και σεναριογράφου Alain Guiraudie, βαθιά επηρεασμένο από το σινεμά του Almodobar, του Bunuel και του Fassbinder με επικρατούσα θεματολογία της σεξουαλικότητα και τις ανθρώπινες σχέσεις. Στα πλαίσια του Φεστιβάλ θα παρουσιαστεί ένα μεγάλο δείγμα της φιλμογραφίας του, όπως και η τελευταία του ταινία που κέρδισε δυο βραβεία στο Φεστιβάλ των Καννών (βραβείο σκηνοθεσίας στο τμήμα "Ένα Κάποιο Βλέμμα" και Queer Palm). Το "Stranger by the Lake" αφορά σε ένα καλοκαιρινό γκέι ειδύλλιο δίπλα από μια λίμνη όπου κάνουν ψωνιστήρι οι γκέι Γάλλοι τις περιοχής. Είναι πολύ σέξυ και πολύ καλό, άμα εμπιστευτούμε τις κριτικές που έρχονται από το Φεστιβάλ των Καννών, του Τορόντο, του Σικάγο και του Λονδίνου. Επίσης ταιριάζει κουτί με το καλοκαιρινό μας αφιέρωμα! Πολύ out and proud φέτος το Φεστιβάλ, btw.
Claire Simon
Δεύτερο τιμώμενο πρόσωπο στο φετινό ΦΚΘ, η Γαλλίδα σκηνοθέτης, σεναριογράφος, διευθύντρια φωτογραφίας και μοντέζ Claire Simon (πολυτάλαντο κορίτσι). Στο ΦΚΘ θα προβληθούν τέσσερις αντιπροσωπευτικές ταινίες από το σύνολο της δουλειάς της, η οποία είναι μοιρασμένη ανάμεσα στο ντοκιμαντέρ και στη μυθοπλασία. Πρεμιέρα θα κάνει και η τελευταία της ταινίας, "Gare du Norde", που συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ του Λοκάρνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου