Πραγματικά, δεν έχω ιδέα γιατί ο Σεπτέμβριος είναι τόσο μισητός μήνας. Σίγουρα, όταν ήμασταν μικρά, ήταν άσχημη η επιστροφή στα θρανία και όλα τα συναφή, αλλά πλέον είναι απλά γελοίο να κάνεις scroll down στο Facebook και ανά 3 post να βλέπεις το 'Wake Me Up When September Ends'. Προσπερνάω την εμετικότητα του τραγουδιού και καταλήγω στο ότι, όπως και στη μόδα, έτσι και στη μουσική, ο Σεπτέμβριος είναι από τους πιο σημαντικούς μήνες. Κανείς άλλωστε δεν κυκλοφορεί albums το καλοκαίρι.
Μία από τις πολυαναμενόμενες κυκλοφορίες της χρονιάς, ήταν το album των The Rapture. Το υπέροχο club banger "How Deep Is Your Love?" είχε δημιουργήσει υψηλές προσδοκίες για το νέο ήχο τους. Πράγματι, στο "In The Grace of Your Love", οι κιθάρες έμειναν πίσω, και έδωσαν τη θέση τους στο σαξόφωνο και στα synths, με μέτρια όμως αποτελέσματα. Σίγουρα υπάρχουν πολύ καλά κομμάτια, όπως το 'Sail Away' που θυμίζει εποχές 'Εchoes', το discoειδές 'Never Die Again', το 'Blue Bird' με το σαξόφωνο και το δύο-σε-ένα 'Come Back To Me', που θα μπορούσε να είχε γράψει ο Φοίβος. Το κακό με αυτά τα κομμάτια είναι ότι κανένα τους δεν ξεχωρίζει με τα πρώτα ακούσματα και, για μένα, όλα επισκιάζονται από τον ύμνο "How Deep Is Your Love?". Για τους Rapture δεν είναι τόσο βαθιά, οπότε θα τους βάλω ένα..
3/5
The Rapture - How Deep Is Your Love?
To review για το πρώτο mixtape του The Weeknd ήταν από τα πρώτα post μας. Το δεύτερο κυκλοφόρησε μια Πέμπτη του Αυγούστου, και εξ'ου και ο τίτλος "Thursday". Στο γνώριμο hipster R'n B στυλάκι του, δεν διαφέρει σε πολλά από το "House of Balloons", αλλά η διλογία των 'The Birds' σίγουρα του δίνει bonus. To Part 1 για τα drums και το καταπληκτικό του video και το Part 2 για το sample της Martina Topley - Bird.
3/ 5
Μαζί με τα προηγούμενα, στο ipod μου βρέθηκε και το "Father, Son, Holy Ghost" των Girls. Άλλος ένας δίσκος με γαμιστερό πρώτο single, οπότε ήμουν επιφυλακτικός για το τι θα ακούσω. Έκανα λάθος. Πρώτο κομμάτι που έβαλα, ήταν το 'Die', μια γκαρατζιά που θα μπορούσε να είναι το 'Highway Star' του 2011. Ο βγαλμένος από τα '70s ήχος τους πάει πολύ τελικά, χωρίς να γίνεται παρωχημένος ή μονότονος, αφού το album ισορροπεί ανάμεσα σε πικραμένα slow jams ('Vomit', 'Myma'), γλυκανάλατες μπαλάντες ('Just A Song'), surf κιθάρες ('Honey Bunny') και country φυσαρμόνικες ('Love Life'). Για μένα, από τα καλύτερα της χρονιάς.
4,5 /5
Girls - Die
Θα ήθελα πολύ να ακούσω προσεκτικά το "Strange Mercy" της St. Vincent. Ξεκινάει καλά με το combo των 'Chloe In The Afternoon' και το 'Cruel' αλλά μετά από λίγο, αυτό το μίγμα baroque - rock - fuzz - pop νομίζω με κούρασε. Πολύ πείραμα και πολλή κατάθλιψη, προτιμώ την απλότητα του προηγούμενου δίσκου της, 'Αctor'. Εν τω μεταξύ, όλοι τον εκθειάζουν το δίσκο, χωρίς να ξέρω γιατί. Δεν μου άρεσε και πέστε να με φάτε.
2,5/ 5
Οι Cant είναι το side project του "πολυοργανοπαίχτη" των Grizzly Bear, Chris Taylor. Το 'Dreams Come True' είναι σκοτεινό και κλειστοφοβικό, ειδικά το ομώνυμο κομμάτι σε αγχώνει με το πρώτο άκουσμα. Παρ' όλα αυτά πρόκειται για μια πολύ καλή παραγωγή, που θυμίζει λίγο πειραγμένη new wave, λίγο Grizzly Bear και λίγο R'nB. To 'She Found A Way Out' είναι μάλλον το κομμάτι που ξεχωρίζει, με το ξαφνικό ξέσπασμα του μπάσου, που του δίνει μια επιβλητική ατμόσφαιρα. Δεν είναι και το πιο εύκολο άκουσμα, αλλά αξίζει σίγουρα μια απόπειρα.
3,5/ 5
Cant - She Found A Way Out
Κάπου στο pitchfork ανακάλυψα τη Lana Del Rey. To single της 'Video Games' φιγούραρε όλο καμάρι στα best new tracks, και δικαίως. Ένα από τα πιο όμορφα κομμάτια που άκουσα τελευταία, χωρίς fancy ενορχηστρώσεις και με πολύ προσεγμένο DIY video. Το single κυκλοφορεί ως διπλό A-side με το "Blue Jeans" και τα κομμάτια που βολτάρουν στο Διαδίκτυο κάνουν ένα πολύ καλό album, με ρετρό ήχο, κοντά στο πώς θα έπρεπε να είναι η επόμενη δουλειά της Amy Winehouse, αν φυσικά βρισκόταν ακόμα στα εγκόσμια. Πάντως, kudos και για τις χειλάρες και το θλιμμένο ύφος της Lana.
4/ 5
Ας κάνουμε και ένα μικρό ημερολογιάκι για τις κυκλοφορίες που έρχονται:
13/ 09: Neon Indian - Era Extraña
To δεύτερο album των πρωτεργάτων του chillwave, για το οποίο ήδη υπάρχει stream εδώ. Βέβαια, τώρα που το διαβάζετε αυτό το post, υποτίθεται ότι έχει κυκλοφορήσει το album, αλλά δεν το έχω ακούσει ακόμα, οπότε μπαίνει αυτόματα στα 'προσεχώς'.
20/ 09: Tori Amos - Night Of Hunters
Η Tori πατάει πάνω σε κλασικές συνθέσεις και ετοιμάζει έναν θεματικό κύκλο κομματιών για μια γυναίκα που βρίσκεται στις "στάχτες μιας σχέσης". Κάτι σαν τους Δαίμονες της Βίσση, δηλαδή. Χωρίς πλάκα τώρα, τα πρώτα σχόλια είναι αρκετά θετικά. Αναμένουμε...
20/ 09: Wavves - Life Sux
Με ξενέρωσε το πρώτο κομμάτι που διέρευσε, 'I Wanna Meet Dave Grohl', πολύ απλά γιατί ο Grohl θα έπρεπε να έχει αποσυρθεί μετά τους Nirvana. Κατά τα άλλα, ο Wavves κινείται στο γνωστό ήχο του, μόνο που δέχεται και μια μικρή βοήθεια από τους Best Coast και
τους Fucked Up.
Wavves - Nodding Off (feat. Best Coast)
27/ 09: Blink-182 - Neighborhoods
Δεν ξέρω, δεν έχω ασχοληθεί, απλά ενημερώνω τους νοσταλγούς του '00s teen punk.
04/ 10: Feist - Metals
Ενθαρρυντικό το πρώτο δείγμα από το album, όπως και ο διαγωνισμός για να χρωματίσεις το εξώφυλλο (!). Λογικά, τον επόμενο μήνα θα υπάρξει live review από Βερολίνο, αν δεν με μουτζώσει κανείς μέχρι τότε.
10/ 10: James Blake - Enough Thunder (EP)
Δεν έχουμε πολλές πληροφορίες για το EP του μελαγχολικού αυτού αγοριού, εκτός από το ότι θα περιέχει τη συνεργασία του με τον Bon Iver και το cover στο A Case Of You της Joni Mitchell. Και κλάμα φυσικά.
James Blake & Bon Iver - Fall Creek Boys Choir
10/ 10:Björk - Biophilia
Μετά την μετριότητα του Volta, όλα δείχνουν ότι το Biophilia θα σώσει την κατάσταση. 4 είναι τα κομμάτια που έχουν δει φως μέχρι στιγμής, με το 'Virus' να θυμίζει εποχές Vespertine. Το 'Moon' είναι το πιο πρόσφατο από αυτά, που συνοδεύει το αντίστοιχο application στο iPad.
Björk - Moon
25/ 10: Justice - Audio, Video, Disco
Το 'Civilization' , αν και με ενθουσίασε στην αρχή, θα μπορούσε και καλύτερα. Το 'Audio, Video, Disco' δεν μου άρεσε, ούτε το 'Helix'. Μάλλον ηρέμησαν από τα βαριά, αγριεμένα κομμάτια του προηγούμενου δίσκου και το γυρίζουν στην disco, με catchy ρεφρέν τύπου 'D.A.N.C.E.'. Ελπίζω αυτή να είναι απλά μια προσπάθεια να μας καλοπιάσουν.
Justice - Helix
31/ 10: Summer Camp - Welcome To Condale
Δεν ξέρω κατά πόσο είναι next big thing, ή θα κάνει αίσθηση το album τους, αλλά μάλλον είναι για το 2011 ότι ήταν οι Best Coast για το 2010. Twee pop απ' τις καλές, με ανάλαφρο feeling και κοριτσίστικα φωνητικά, θυμίζει λίγο '70s, με την καλή έννοια όμως.
31/ 10: Florence & The Machine - Ceremonials
Πώς και πώς το περιμένουν το νέο album της Florence οι απανταχού θέλω-να-γίνω-αλτέρνατιβ αδερφές. Το What The Water Gave Me, δεν συγκρίνεται με το Raise It Up πάντως, oύτε το δεύτερο δείγμα, Shake It Out, παρ' όλο που κινούνται στον γνωστό ήχο της Florence. Ας μην λέμε μεγάλες κουβέντες όμως, μπορεί το album να κρύβει διαμαντάκια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου