Σκηνοθεσία: Matthew Vaughn
Σενάριο: Matthew Vaugh, Jane Goldman, Ashley Miller, Zack Stentz
Πρωταγωνιστούν: James McAvoy, Michael Fassbender, Jennifer Lawrence, Rose Byrne, Kevin Bacon, Nicholas Hoult, January Jones
Αν και δεν ήμουν ποτέ φανατικός αναγνώστης των κόμικς της Marvel (για την ακρίβεια δεν έχω διαβάσει ποτέ ούτε σελίδα και ποτέ δεν ήμουν μεγάλος φαν των υπερηρώων), οι μεταφορές κόμικς στον κινηματογράφο ήταν πάντα από τις μεγαλύτερες μου απολαύσεις. Μπορεί να μην μεγάλωσα με αυτά, αλλά εν τέλει έμαθα κι εγώ να αγαπώ τους υπερήρωες και να παρακολουθώ ευλαβικά της κινηματογραφικές τους περιπέτειες. Ο Batman, o Spiderman και φυσικά οι Χ-Men είναι οι μεγαλύτερες αδυναμίες μου. Όταν άκουσα ότι θα έβγαινε πρίκουελ για την τριλογία X-Men αρχικά δεν ενδιαφέρθηκα καν να μάθω τι και πως, ήμουν σίγουρow ότι θα πρόκειται για αποτυχία. Το εξαιρετικό κάστινγκ όμως και τα πορωτικά τρέιλερ που ακολούθησαν με οδήγησαν για ακόμη μια φορά στις κινηματογραφικές αίθουσες.
Το "X-Men: First Class" κάθε άλλο παρά απογοητευτικό είναι. Έχοντας τον Matthew Vaughn πίσω από την κάμερα, έναν σκηνοθέτη που αποδεικνύει με κάθε του ταινία το πόσο ταλαντούχος είναι (το "Kick-Ass" του ήταν όνομα και πράγμα), ένα καταπληκτικό καστ γεμάτο φρέσκα ονόματα (από τον badass Michael Fassbender - που όσο περισσότερο τον βλέπω τόσο περισσότερο πείθομαι ότι είναι ένας από τους σημαντικότερους νέους ηθοποιούς - και την ασταμάτητα ανερχόμενη και απίστευτα σέξυ Jennifer Lawrence μέχρι και τους κυρίως τηλεοπτικούς Nicholas Hoult (Skins) και January Jones (Mad Men) ) και ένα αρκετά δυνατό budget, είναι αυτό που λέμε ΣΩΣΤΟ πρίκουελ. Παίρνει την ιστορία των μεταλλαγμένων από το μηδέν και την φέρνει μέχρι την μορφή που την γνωρίσαμε με το πρώτο "X-Men" του 2000, σκιαγραφώντας εξαιρετικά τους δύο πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες που δεν είναι άλλοι από των Charles Xavier/Proffesor X (James McAvoy) και Erik Lehnsherr/Magneto (Michael Fassbender).
To σενάριο είναι απρόσμενα καλό, γερό και πυκνογραμμένο, κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον έχοντας όμως ένα ψεγάδι: ενώ αναλύει σε βάθος τους δύο βασικούς χαρακτήρες, αφήνει σχεδόν ανέγγιχτους όλους τους υπόλοιπους, ακόμα και αυτούς των κακών με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να δημιουργήσει αρκετά έντονο αίσθημα κινδύνου. Είναι λογικό βέβαια, αφού το καστ είναι ατελείωτο και η διάρκεια περιορισμένη, αλλά έπρεπε να δώσουν λίγο περισσότερο βάρος και στους υπόλοιπους χαρακτήρες. Να σημειωθεί επίσης πως ο Vaughn είναι άξιος διάδοχος του Bryan Singer στην σκηνοθετική καρέκλα, παρ' όλο που δεν ξεπέρασε τον εαυτό του (το "Kick-Αss" του παραμένει η πιο χορταστική και ολοκληρωμένη ταινία του). Έντονη δράση, πολύ καλά εφέ και παραγωγή στο σύνολο (από τα ρετρό σκηνικά μέχρι και τα vintage γυαλιά) αλλά και μπόλικο συναίσθημα σε συνδυασμό με εντυπωσιακές μάχες, γοητευτικές παρουσίες, ένα εξαιρετικό πρωταγωνιστικό δίδυμο και δύο απροσδόκητα αλλά απίθανα cameos. Χορταστικό θέαμα σε συνδυασμό με πλούσιο περιεχόμενο, μπορεί να έχει κάποια ελαττώματα αλλά αν μη τι άλλο δεν είναι ξαναζεσταμένο φαγητό.
7/10
Πες μου ότι το είδες χθες!! Μπορεί να βρισκόμασταν και στην ίδια αίθουσα!! Εγώ ενθουσιάστηκα με την ταινία. ποτέ δεν ήμουν και εγώ φαν των κόμιξ, ούτε των αντίστοιχων ταινιών. Συμφωνώ με αυτά που λες απλά πιστεύω πως δεν έφταιγε το σενάριο για την μούγκα κάποιων ηρώων αλλά το μοντάζ!! Δεν είναι δυνατό τόσο καλό σενάριο να αγνόησε εντελώς 2 κάποιους χαρακτήρες και μάλιστα των κακών!! Α! πιστεύω πως σκηνοθετικά είναι καλύτερο από το Κικ Ας, καθώς είχε ένα μέτρο και δεν τράβηξε όλα τα φώτα πάνω του ο σκηνοθέτης!! Εγώ του βάζω 4/5 αστεράκια!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφή