And the BAFTA goes to...

Ημέρα υψηλού καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος η χθεσινή, τουλάχιστον για τις χώρες του εξωτερικού, γιατί στη δικιά μας ήταν περισσότερο ημέρα υψηλής ξεφτίλας. Ενώ στην Αγγλία τιμούσαν τον πολιτισμό τους, στην Ελλάδα βανδάλιζαν καταστήματα και καίγανε βιβλιοπωλεία και κινηματογράφους ιστορικής σημασίας. Βέβαια θα μου πεις ότι και πέρυσι, οι γνωστοί-άγνωστοι του Λονδίνου τα κάναν όλα φωτιά και λαύρα, οπότε μια σύγκριση του πολιτισμού της μίας χώρας με την άλλη θα ήταν κάπως άτοπη. Ας μην μπούμε όμως σε τέτοιες συζητήσεις.

Χθες λοιπόν, είχαμε Grammy (hail for Bon Iver, ντροπή και αίσχος η νίκη της κινέζας Βίσση επί εποχές Nylon, που ακούει στο όνομα Skrillex), είχαμε και τα βραβεία της Ένωσης Διευθυντών Φωτογραφίας Αμερικής (το κέρδισε το Δέντρο της Ζωής - η δουλειά του Lubezki ήταν ίσως το μόνο πράγμα μαζί με την Chastain που άξιζε σε αυτή την παρωδία) και φυσικά τα BAFTA! Αγαπημένα βραβεία που όμως έχουν ένα κόλλημα και μεταδίδουν την τελετή τους με 2 ώρες καθυστέρηση (αλήθεια, γιατί;), stream δεν έχω βρει ποτέ (αλήθεια, ΓΙΑΤΙ;), οπότε τους νικητές τους έμαθα μέσω twitter (σουρεάλ το ότι ανάμεσα στα τουίτς για τους εμπρησμούς στην Αθήνα πεταγόντουσαν που και που οι αδικαιολόγητα πολλές νίκες του The Artist) αλλά ευτυχώς φρόντισαν και ανέβασαν στη σελίδα τους στο youtube τα βιντεάκια από όλες τις βραβεύσεις.



Σε μια προσπάθεια να φτάσουν τα επίπεδα αίγλης των αμερικανικών τελετών, τα BAFTA φέτος ανανεώθηκαν σε μια πιο πλούσια τελετή με παρουσιαστή τον Stephen Fry και το εγγλέζικο χιούμορ του, και μια εξαιρετική κάλυψη του κόκκινου χαλιού (η μόνη που βρήκα σε stream) στην οποία επίκεντρο της συζήτησης ήταν οι ταινίες και όχι τα φορέματα. Και μάλιστα με hostess την Miss Piggy!

Για πάμε και στα βραβεία!

Καλύτερη Ταινία

TΗΕ ARTIST

Ντάξει, με τον ανταγωνισμό του Τhe Artist σε αυτή την κατηγορία δεν μπορώ να πω ότι υπήρχε κάτι καλύτερο. Όχι ότι το The Artist είναι κακή ταινία, αν μη τι άλλο. Απλώς αυτός ο πανζουρλισμός έχει καταντήσει λίγο εκνευριστικός.

Καλύτερη Σκηνοθεσία

Michel Hazanavicius - The Artist

Να, ας πούμε εδώ! Πολύ καλή δουλειά έκανε ο Hazanavicius, δεν λέω, αλλά με το χέρι στην καρδιά, πιστεύεις ότι ήταν καλύτερη από την ανατριχιαστική σκηνοθεσία της Ramsey στο We Need to Talk About Kevin;

 Καλύτερη Α' Αντρική Ερμηνεία
Jean Dujardin - The Artist

Καλά εδώ θα σταματήσω να κράζω το The Artist και θα πω ότι ήταν μια απόλυτα δίκαιη νίκη και από καρδιάς εύχομαι να επαναληφθεί σε μια εβδομάδα στην τελετή απονομής των Όσκαρ. Δες εδώ χαριτωμενιά!

Καλύτερη Α' Γυναικεία Ερμηνεία Meryl Streep - The Iron Lady

20 χρόνια μετά το πρώτο της BAFTA η Μέριλ το σήκωσε ξανά, αφού πρώτα της έφυγε το γοβάκι καθώς ανέβαινε τις σκάλες του stage. Απόλυτα προβλέψιμο αλλά και άξιο βραβείο για ακόμη μια εξαιρετική ερμηνεία από μια ηθοποιό που μοιάζει ικανή να ερμηνέψει τα πάντα. Τόσο κακούς λόγους να μην έβγαζε μόνο...

Καλύτερη Β' Αντρική Ερμηνεία

Christopher Plummer - Beginners

Εξίσου προβλέψιμη νίκη με σχεδόν όλες τις υπόλοιπες. Πανάξια παρ' όλα ταύτα!

Καλύτερη Β' Γυναικεία Ερμηνεία

Octavia Spencer - The Help

Η συμβατική και καθωσπρέπει βράβευση της χρονιάς. Τουλάχιστον αυτή την φορά δεν έκλαψε.

Καλύτερη Βρετανική Ταινία

TINKER TAILOR SOLDIER SPY

Καμία ανατροπή και εδώ. Βράβευσαν το δικό τους μεγάλο παιδί, που βέβαια ήταν και η πιο βαρετή ταινία της πεντάδας.

Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία

THE SKIN I LIVE I

Και ναι, έχουμε ανατροπή! Ο Αλμοδοβάρ έφαγε το βραβείο μέσα από τα χέρια του Φαρχαντί! Άξιος θα ήταν όποιος και αν το κέρδιζε από τους δύο. Ο Αλμοδοβάρ βέβαια ένα τικ πιο άξιος. Μη σου πω και δύο.

Καλύτερο Nτεμπούτο Σκηνοθέτη, Σεναριογράφου ή Παραγωγού

Paddy Considine, Diarmid Scrimshaw - Tyrannosaur

Εύγε!

Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο

THE ARTIST – Michel Hazanavicius

Να, κάτι τέτοιες ανεκδοτικές βραβεύσεις είναι αυτές που με κάνουν να απορώ. Ναι οκ, πολύ καλό το The Artist, όλους μας μάγεψε και μας έκανε να χαμογελάσουμε, να λυπηθούμε κτλ, αλλά μη το χέσουμε τελείως το πράγμα. Η δύναμη της ταινίας ΔΕΝ κρυβόταν στο σενάριο της. Αν μη τι άλλο την ίδια ιστορία μπορείς να βρεις στις μισές ασπρόμαυρες και βουβές ταινίες, τότε που ήταν και η εποχή τους.

Καλύτερο Διασκευασμένο Σενάριο

TINKER TAILOR SOLDIER SPY – Bridget O’Connor, Peter Straughan

Καλύτερο Ντοκιμαντέρ

SENNA

Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων

RANGO

Καλύτερη Φωτογραφία

THE ARTIST – Guillaume Schiffman

Καλύτερο Μοντάζ

SENNA – Gregers Sall, Chris King

Μπα; Πως και δεν το πήρε το The Artist;

Καλύτερη Μουσική

THE ARTIST – Ludovic Bource

Καλύτερος Σχεδιασμός Παραγωγής

HUGO – Dante Ferretti, Francesca Lo Schiavo

Έτσι για να μην μείνει παραπονεμένο.

Καλύτερα Κοστούμια

THE ARTIST – Mark Bridges

Να τα μας πάλι.. Να ξεκαθαρίσω και πάλι. Μου άρεσε το The Artist. Πολύ. Απλά για να στηρίξεις μια ταινία που σου άρεσε πάρα πολύ δεν είναι ανάγκη να την βραβεύεις σε κατηγορίες που ΔΕΝ είναι η καλύτερη, μόνο και μόνο για να αναγράφεται ένας μεγάλος αριθμός βραβείων δίπλα από τον τίτλο της. Και με 5 βραβεία και με 4, αδικημένη δεν θα ήταν.

Καλύτερα Ηχητικά Εφέ

HUGO – Philip Stockton, Eugene Gearty, Tom Fleischman, John Midgley

Πάλι καλά που το The Artist ήταν ως επί το πλείστον βουβό δηλαδή.

Καλύτερα Οπτικά Εφέ

HARRY POTTER AND THE DEATHLY HALLOWS – PART 2 – Tim Burke, John Richardson, Greg Butler, David Vickery

Ε να μην έπαιρνε κάτι και αυτό το καημένο το Χάρι Πότερ; H χρονιά της Αγγλίας ήταν σου λέει, μεγαλύτερες εισπράξεις από κάθε άλλη χρονιά είχε η βρετανική κινηματογραφία το 2011 και μάλιστα ο Χάρι, που είναι και βρετανική παραγωγή, ήταν και η πιο επιτυχημένη παγκοσμίως!

Καλύτερο Μακιγιάζ

THE IRON LADY – Marese Langan

Το μέικ απ του Armie Hammer στο J. Edgar σας πείραξε. Ο βιονικός λαιμός της Streep στο Iron Lady σας καλάρεσε όμως!

Orange BAFTA Rising Star

ADAM DEACON

Τίνος είσαι εσύ είπαμε;

Το ρεζουμέ; Σαν να το παρακάνανε λίγο φέτος με τα βραβεία στο The Artist. Μιλάμε σίγουρα για μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς και απόλυτα δεκτό και φυσιολογικό (άμα σκεφτείς ότι τα περισσότερα μέλη έζησαν πιο έντονα την εποχή του βωβού και ασπρόμαυρου κινηματογράφου) το ότι για τους περισσότερους είναι καλύτερη. Αλλά τόση αγάπη πια; Μας πήραν τα ζουμιά. Και πολύ φοβάμαι ότι κάτι αντίστοιχο θα γίνει και στα Όσκαρ. Ας ελπίσουμε ότι στην Αμερική θα έχουν δει περισσότερα άτομα το Hugo.